Ook na ontslag van Ferrera mist Malinwa, de nieuwe rode lantaarn, de kansen

Neen, het ontslag van Yannick Ferrera bracht geen schokeffect teweeg. Ferrera kon de ballen niet zelf binnentrappen, interimcoach Caluwé evenmin. Een alweer inefficiënt Malinwa blijft achter met de rode lantaarn – wie o wie komt hier de boel redden?

Zo, de trainer ontslagen, nu zal iedereen wel bevrijd spelen. Althans, dat dachten ze misschien in Mechelen. 45 seconden waren we gisteravond ver of KV stond alweer in het krijt. Lokeren kreeg een vrijschop, na een elleboogje van De Witte. Skulason bracht voor, Kehli kopte terug en Maric trapte in één tijd vanaf elf meter heerlijk binnen. Volledig vrijstaand ook. Kortom, zoals wanneer hij een penalty binnentrapt – maar dit keer met z’n mindere linker.

Het was de tweede snelste goal van het seizoen – Vormer trof in Oostende raak na 25 seconden. En voor de thuisploeg was dit een rampscenario. Zeker omdat de fans na de nederlaag in Eupen klaar leken voor een opstand, mocht het opnieuw fout lopen. Gelukkig voor de spelers bleven ze dit keer gewoon door zingen – ze schaarden zich met z’n allen achter de ploeg. Hoe moeilijk de situatie ook was, want het was de zoveelste keer dat KV op achterstand kwam. Amper 80 minuten stond het dit seizoen op voorsprong.

Nerveuze Cocalic

Het beloofde dus weer een enerverende match te worden – Cocalic keek rechtstaand toe aan de perstribune, te nerveus om te gaan zitten. Door zijn schorsing en door de blessure van Vitas moest El Messaoudi achterin depanneren – ook al niet goed voor de automatismen. Rits kwam zo wel terug in de ploeg, centraal op het middenveld. Maar Lokeren domineerde en was gevaarlijker. Nadat Cobbaut onder de bal was gegaan, mocht Söder af op Coosemans, maar de Zweed legde nog opzij naar De Ridder en deed dat slecht – kans verkeken.

Rond het halfuur dan toch plots een prima combinatie, tussen Matthys en Tomecak, en een grote kans voor KV. De jonge Bandé, al goed voor zes goals, kwam inglijden en trapte richting