“Je vindt hier parels, in het echte hart van de stad”

De historische panden hebben negen levens, in de soms wat grimmige Lange Nieuwstraat

Je vindt er de hoogste inkomens van Antwerpen én veel vrijgezellen. Rara, waar in de stad zou dat zijn? In de Lange Nieuwstraat, die zich als een slang van de Leien naar de Groenplaats slingert. “Een op het eerste gezicht wat grimmige straat, maar met verborgen parels”, zegt Maxime Schellekens (24), assistent manager bij Hotel Julien.

Een zaal waar Napoleon nog gedanst heeft. Het atelier waar Antoon van Dyck leerde schilderen. De woning van de meesterglasschilder van Rubens. Al die pareltjes vind je in één straat, en dat is de Lange Nieuwstraat. “Mijn eerste kennismaking met de straat was toen ik hier school liep, bij de Dames”, zegt Mouche Van Hool (50), eigenares van Hotel Julien, een parel van een boetiekhotel in de straat. De rijke geschiedenis van de gebouwen van de Dames, met kamers waar je in de voetstappen van Van Dyck en Napoleon kan lopen, maakte toen geen bijzondere indruk op haar. “Het was pas toen we op zoek waren naar een geschikte locatie voor een boetiekhotel, dat ik opnieuw in deze straat terechtkwam. Het gebouw van Hotel Julien dateert uit de 16e eeuw, en was een veilinghuis waar postzegelverzamelaars zeldzame schatten konden vinden. De groene binnenkoertjes, de hoge plafonds, ze dragen vandaag nog steeds bij tot de uitstraling van het pand. Je voelt de geschiedenis hier nog.” Ook buurtbewoners zijn welkom in deze historische parel. “We zijn er niet alleen voor toeristen, ook voor de buurt. Je kan hier ook gewoon binnenlopen voor een drankje aan de bar of een lunch op ons dakterras, met schitterend zicht op de kathedraal”, zegt Maxime Schellekens. “De laatste tijd vinden meer en meer Antwerpenaren de weg naar ons.”

De straat zelf, dat is niet één van de gezelligste. “Het is een straat die grimmig aandoet. Lang, smal en hoge gebouwen langs beide kanten, wat voor een beetje een donker gevoel zorgt. En dan heb je hier ook heel wat auto’s en trams: het is echt een doorgangsweg voor wie naar het historisch centrum wil. We zitten hier heel centraal en zijn goed bereikbaar, maar de straat is wat ze is.” Remko van der Steen (41), die een ander pareltje in de straat aan het opknappen is, denkt daar anders over. “Deze straat is magnifiek. Ik ben er over aan het denken om hier zelf te komen wonen. Wonen op een zucht van het historisch centrum van de stad, dat is een van de leukste dingen die er zijn. Ik heb het even nagetrokken: hier vind je niet alleen de hoogste inkomens van Antwerpen, maar ook veel vrijgezellen. Die zitten graag dicht bij het bruisend hart van de stad. Vrijgezel ben ik zelf niet meer, ik zou hier met mijn vriendin willen komen wonen, eens de kinderen over een paar jaar uit huis zijn om te studeren misschien.”

Spaanse poort

De parel waar Remko z’n hart aan heeft verloren, is Bolonia Grassa, een cluster van middeleeuwse gebouwen met prachtige binnentuinen, balkons en dakterrassen. ‘Anno 1458’, staat op een van de binnenplaatsen hier, en er hangt een portret van Christoffel Columbus aan de muur. Op de Spaanse poort waardoor je hier vanaf de straat binnenloopt, staat 1665. Gedurende de voorbije eeuwen woonden hier financiers en kunstenaars van groot allooi, zoals Abraham Van Diepenbeeck, een meester-glasschilder waar Rubens mee samenwerkte. We vermoeden dat hij hier ook zijn atelier heeft gehad.” Toen Remko voor het eerst de Spaanse poort binnenging, deden de gebouwen, die veel weg hebben van een mini middeleeuws dorpje, dienst als burelen voor de Duitse handelsfirma Bracht. “Ze hadden de binnentuinen overdekt om ze als stockruimte te gebruiken. We hebben die terug opengelegd en ook gezorgd voor groene dakterrassen. Omdat we merken dat mensen uit de buurt hun hoofd graag binnen steken om te kijken wat we aan het doen zijn, houden we ook open dagen, zoals nu zondag. Dan kan tussen 12 en 14u iedereen komen rondkijken, gewoon uit nieuwsgierigheid of omdat je op zoek bent naar een woonst, dat kan ook.” Met prijzen van 285.000 euro voor een appartement tot 1 miljoen euro voor een huis met meer dan 300 meter ruimte en dakterras, moet je wel wat budget hebben. “Een historisch pand renoveren met liefde voor de authentieke elementen, dat heeft zijn prijs. We hadden vooral kopers die hier al in de buurt wonen verwacht, en zo zijn er een paar geïnteresseerden. Maar evengoed Duitsers of Belgen die in Engeland wonen en willen terugkeren naar Antwerpen.” Zelf is Remko Nederlander. Wat heeft hij hier in Antwerpen, in deze straat, gevonden, zodat hij hier z’n hart verloor? “Goh, mijn vriendin is Belgische, dat helpt wel. En Antwerpen is niet voor niets zo populair bij Nederlanders. Zo’n mooie stad met een ziel, en dan deze straat, met z’n historische parels, zo dicht bij het hart van de stad. Tja, ik ben hier graag. En die tram en auto’s? In 2019 wordt de straat heraangelegd en wordt het rustiger hier. En zelfs vandaag is het hier kalm. Kom maar even op het dakterras staan. Zie je, van de tram en de auto’s, daar hoor je niks meer van achter de middeleeuwse trapgevels van Bolonia Grassa.”

Terug naar de Zwanengang

Middeleeuws aandoende huizen en steegjes, daar heeft Mark Adriaenssens (54) ook warme herinneringen aan. “Ik ben van de Zwanengang. Dat was een volks complex vol steegjes en huizen, met stootkarren en ‘kantjesvolk’, armere mensen. Ik ben hier opgegroeid en bij mijn vader, die glazenmaker was, in de leer gegaan. Mijn broer werkt nog altijd als glazenmaker, maar ik begon wat

Koenie, eigenaar van een platenzaak. “Klanten vanuit de hele wereld.”

Van de tram had Napoleon in vroegere tijden nog geen last.

Marc van café De Swaen. “Voor mij blijft het hier de Zwanengang.”

Maxim, van Hotel Julien. “Een schitterend zicht op de kathedraal.”