Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Alsof het een zondagse ochtendwandeling was
Max Colombie heeft het pleit gewonnen: hij en niet Bazart is de heerser van Het Sportpaleis. Oscar and The Wolf etaleerde gisteravond lef en bravoure in een twee uur durende masterclass showkunde. Bombastisch? Vrij. Imponerend? Damn right.
Tja, hoe tip je als kleine Belg nog een vol Sportpaleis? Door het jaar na de eerste beurt er vlotjes twee te vullen, duh. En schrap die ‘kleine’ maar, Oscar and The Wolf toonde zich gisteren een reus op kousenvoeten: alsof het een zondagse ochtendwandeling was. Zonder modieuze badjas deze keer, wel in een pak van, wel ja, zilveren plastic zeeg Max Colombie gisteren voor de eerste van twee avonden neer in zíjn zaal. Zijn roedel weer getemd in een immense lichtkooi, Colombie erbovenop – geblinddoekt, godbetert. Zeker van je stuk, heet dat, en geef Colombie na een sterke openingsronde met The Game en So Real maar eens ongelijk.
Danseressen uit de nineties
Tot daar de waaghalzerij. De rest van de show – zeg nooit concert tegen een date met Oscar and The Wolf – draaide om vakmanschap. Wie de laatste jaren met het hoofd in het zand leefde, kon zich in het Sportpaleis verslikken in de bulk hits die Colombie op amper twee platen bijeen schreef: Undress, You’re Mine, Princess... De frisse aanschuiver in die rij, Breathing, koos een extra streep tropical en kreeg als eerste de banken recht, Chevrolet deed het zonder de geliktheid die van de songs op nieuwe worp Infinity een gladde boel maakte. En daar heb je het: die push, die scherpe randjes, dat tikkeltje meer tillen Oscar and The Wolf live zeven treden hoger. Geijkte formules worden herdacht – zie de magistrale afsluiter Strange Entity – platitudes genadeloos geschrapt. Of toch bijna: de danseressen tijdens Pretty Infiniti en Exotic kwamen weinig subtiel uit de foute kant van de nineties gevlucht. Ach, muggenziften.
Catwalk van Bazart
Colombie weet zich te verkopen: een smoel vol durf, enkele betwistbare kostuumwissels en slim gebruik van de catwalk die de makkers van Bazart een week eerder netjes hadden laten staan. Maar de man kan verdomme zingen ook. Dream Car kreeg een straffe vocale uithaal, in Runaway zong Max ‘I’m ready for infinity’. We geloofden hem gisteren.
Sterk als staal was het gisteren, als het cliché klopt wacht vanavond de overtreffende trap. Gelukzakken, dat zaterdagvolkje. Wedden dat Oscar and The Wolf u weer op de knieën krijgt? DENNIS VAN GOETHEM