Essevee redt eer van Belgisch voetbal (beetje)

Moedige bezoekers houden met 10 man stand, Kaya zet kers op de taart

Francky Dury is geen dromer, zei hij vooraf. Hij geloofde niet meer in kwalificatie. Maar dromen zijn niet altijd bedrog. Dankzij een hedhaftige prestatie een uur met 10 man wón zijn ploeg zowaar. En moet door het verlies van Nice nu wel verder worden gedroomd van kwalificatie. Evenwel: “Mijn eerste zorg nu is dat mijn spelers tegen zondag weer gerecupereerd zijn.”

En dan nog net in het stadion waar

b 800.000 fans de hit Dromen zijn Be

drog meebrulden met Marco Borsato, die in Gelredome 45 concerten gaf. Dat klopt dus niet altijd, coach. Want Francky Dury geloofde vooraf niet meer in kwalificatie: “Ik ben geen dromer.” Welaan, na een stuntzege van zijn ploeg kan de coach van Essevee niet anders. Op 23 november een hele stunt in Nice, dat verloor bij het Lazio Roma van Jordan Lukaku (73 minuten op het veld), en Essevee speelt Europees weer mee. Zeker omdat Essevee de laatste match thuis speelt tegen het nu al gekwalificeerde Lazio - dat wordt een Italiaans B-team. Een Belgische ploeg die Europees meespeelt, stel je voor. Marco Borsato heeft niet altijd gelijk.

“Ik weet niet of ik nu wél mag gaan dromen”, aldus Dury achteraf. “Ik wil nog niet te ver kijken. Ik ben nu vooral trots op mijn team dat 90 minuten lang heeft gevochten. Ik hoop dat de spelers tegen zondag een beetje gerecupereerd zijn. Wat mij betreft mogen ze tot zondag in het ijsbad zitten.”

“Zaak van budgetten”

Essevee zette een heldhaftige prestatie neer, hield na een vroege voorsprong door een kopbal van Baudry - de arend Hertog had nauwelijks zijn rondje in het stadion gevlogen - meer dan een uur stand met tien man. Door twee domme kaarten van Madu, één voor hands, de tweede voor een fout. “Dat heb je met jonge spelers.” Dury nam de Nigeriaan achteraf niets kwalijk. En Kaya - die kort na de openingsgoal ook nog een vrijschop op de paal had gedraaid - beleefde al helemáál een droom: hij maakte in zijn vroegere thuishaven de tweede treffer, die Essevee de verrassende winst bezorgde. De winst die meteen ook de Belgische eer opkrikte: 1 op 24 in Europa was helemaal schaamtelijk geweest. Het maakte Dury helemaal trots. “Al vind ik dat men soms te streng is. En te negatief over het Belgisch voetbal. Voor mij is het simpel: het is allemaal een zaak van budgetten. Die kloof is veel te groot.”

Terug naar de match. Essevee bleef standhouden. Dankzij Bostyn die in de eerste helft twee keer een gemaakte goal pakte. Dankzij negen man die 90 minuten defensief een strakke de- fensie neerzetten én knokten voor elke morzel grond. Dankzij een beetje geluk, twee ballen op de lat. En ook een beetje dankzij de Oekraïnse ref die twéé goals van Vitesse afkeurde, de tweede helemaal onterecht. De coach van Vitesse, Fräser, wilde er zich zelfs niet achter wegsteken. “We hebben gefaald.”

Een béétje een holdup was het wel, maar niemand kon dat Essevee kwalijk nemen, er kwam zelfs nu en dan eens een countertje uit. En het was op zo’n zeldzame uitbraak dat de bezoekers zowaar de match afmaakten. Een mooi uitgespeelde goal zelfs: via Olayinka naar Coopman, die slim Kaya vond en de nummer 10 plaatste van aan de 16 perfect in doel. Dat Gelredome-dak mocht er alweer af voor de Essevee-fans.

En de verloren eer van België is een beetje gered.