Het geheime wapen van Club

Blauwzwart is op STANDAARDSITUATIES meest doeltreffende ploeg

Onder Michel Preud’homme was het eigenlijk een beetje een manco: profijt halen uit standaardsituaties. Maar met Ivan Leko aan het hoofd is het een geheim wapen geworden. Dertien keer scoorde Club Brugge dit seizoen al uit stilstaande fasen, veruit het meeste van alle clubs in eerste. Op zoek naar een verklaring voor het nieuwe Brugse wapen.

Het is haast een vast ritueel daags voor een wedstrijd. Ruud Vormer die na de training met een of meerdere witte opblaaspoppen aan de haal gaat, die ergens neerzet en wat hoekschoppen inoefent. De Brugse kapitein is dit seizoen de vaste cornertrapper van Club, of ze nu van links of rechts komen. En Vormer trapt ze ook bijna altijd op dezelfde manier: ofwel kort, ofwel scherp aangesneden lang. Niet met de wreef, niet met een boogballetje, wel binnenkant voet met licht effect op hoofdhoogte aan de eerste paal of centraal voor doel: simpel. En efficiënt.

Recordjaar voor hoekschoppen

Club is dit seizoen immers een machine op hoekschoppen. Het scoorde al zes keer uit een cornersituatie. Ter vergelijking: twee seizoenen geleden kwam het in een volledig voetbaljaar maar tot zes goals uit hoekschoppen, vorig jaar waren dat er zelfs maar vier. “Er wordt gewoon goed en veel op getraind”, vertelde Marvelous Nakamba nog na de 2-0zege tegen AA Gent. En de richtlijnen zijn duidelijk. Ivan Leko maakt los van de corners die kort getrapt worden, gebruik van twee grotendeels gelijkaardige basisformaties: eentje voor tegenstanders die in zone verdedigen en eentje voor tegenstanders die bij hoekschoppen man-op-man spelen. Overlappend is wel dat er in beide formaties gebruik wordt gemaakt van zes spelers in het strafschopgebied van de tegenstander, twee van hen staan zelfs in het doelgebied van de keeper: Vanaken – die altijd richting Vormer loopt – en Dennis of Diaby die de andere kant uitgaat. Wesley en de drie centrale verdedigers doen diverse loopacties vanuit het centrum. Het is de vertrouwde basisformule, maar Leko gaat er prat op om uit te pakken met aardig wat variaties waarbij andere spelers haast uit het niets voor doel opduiken. De Kroaat bekijkt op vrije dagen tot vijf matchen per dag in de hoop iets nieuws op te pikken en dat kan niet verrassend genoeg zijn. Zo was er tegen Antwerp een hoekschop waarbij de inlopende Decarli gewoon het strafschopgebied uitliep, terwijl Cools uit het niets in de vrijgekomen ruimte dook. Hij kreeg de bal niet, maar de Antwerpse organisatie was even helemaal ontregeld. Club scoorde in zijn laatste vier matchen vier keer uit hoekschop, niet toevallig telkens op een andere manier.

Samen met vier strafschopdoelpunten en drie goals na een onrechtstreekse vrije trap – Vormer en Denswil slaagden er dit seizoen in de competitie nog niet in om een vrije trap direct binnen te krullen – maakt dat van Club Brugge de meest doeltreffende ploeg uit standaardsituaties. Met slechts vier tegendoelpunten is blauw-zwart ook een van de teams die het minst incasseert uit stilstaande fasen. Club krijgt twee dagen voor elke match een eerste analyse van de tegenstander, maar op de matchday zelf frist Leko louter en alleen hun stilstaande fasen nog eens op. Kort en krachtig, niet te ingewikkeld. Een aanpak die de verdediging kennelijk op scherp weet te houden. GUILLAUME MAEBE