Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Adembenemende fout
Jury rekent verkeerd, Koppenbergcross duurt ronde te lang
Het zit de crossers (weer eens) hoog. Na afloop van de veldrit op de Koppenberg bleek dat ze – niet voor het eerst dit seizoen – een ronde te veel hadden afgewerkt. En dan nog op zo’n loodzwaar parcours. “Krijgt de verantwoordelijke een boete, UCI?”, vroeg de Duitse renner Philipp Walsleben zich af in naam van het peloton.
Wat was er precies aan de hand?
Mathieu van der Poel won woensdag de Koppenbergcross in 1u07’49’’. En dat terwijl een wedstrijd in het veld zo dicht mogelijk het uur moet benaderen. Bij het ingaan van de laatste ronde had Van der Poel al meer dan een uur op de fiets gezeten: 1u00’47”. Dus had de wedstrijd toen – na acht rondes – moeten afgelopen zijn, en niet na negen rondes.
Er is inderdaad een ronde te veel gereden, beseffen ze bij de UCI. “Ik had het meteen in de gaten”, zucht Guy Dobbelaere, die op de Koppenberg een van de commissarissen was. “Maar als de speaker van dienst al het aantal af te leggen ronden heeft omgeroepen, kan je nog moeilijk ingrijpen. Ik heb het meteen na de
wedstrijd tegen mijn collega’s gezegd:
Ik denk dat we klachten gaan krijgen.” Hoe wordt dat aantal rondes berekend?
“Eigenlijk is het vrij gemakkelijk”, zegt Dobbelaere. “Op basis van de doorkomsttijd na twee rondes, aanloop inbegrepen, zie je hoeveel rondes je moet afwerken om, in het geval van wedstrijden als de Koppenberg, de zestig minuten zo dicht mogelijk te benaderen. Dat kan ook minder dan een uur zijn. Alleen in wereldbekerwedstrijden moet er meer dan zestig minuten gereden worden.”
Hoe is het dan zo fout kunnen lopen?
Dobbelaere: “Feit is dat er woensdag in de eerste twee rondes heel snel is gereden (14’39” voor twee volledige
rondes min de aanloop, red.). Maar we horen te weten dat op een parcours als de Koppenberg het tempo op een gegeven moment altijd terugzakt. Ik vermoed dat zij die gisteren het aantal rondes berekenden – de juryvoorzitter (de Nederlander Haan, red.) in samenspraak met de tijdsopnemer van dienst – zich hebben miskeken op die twee snelle openingsrondes. Ik heb voor mezelf altijd een tabel bij de hand. Is de rondetijd X, dan moeten ze zoveel rondes rijden. Is de rondetijd Y, dan doen ze zoveel rondes.” Waarom klagen de renners daar zo over?
Omdat het niet de eerste keer is dat ze het gevoel hebben een rondje te veel te doen. Ook in Zonhoven bereikte Mathieu van der Poel de finish pas na 1u07’07”. “Ik denk dat de jury zich een beetje misrekend heeft”, liet hij zich toen na afloop ontvallen.
Nochtans kan het ook beter. De Superprestigemanche in Boom werd gewonnen door Wout van Aert. Hij bereikte de finish na 1u00’01’’. Veel dichter bij het uur kan je niet zitten. En in Koksijde – als Wereldbekermanche op papier toch behorend tot de langste wedstrijden van het seizoen – werd er afgevlagd na 1u02’41”.
Conclusie: foutieve inschattingen, gemaakt door mensen, liggen aan de basis van het ongenoegen bij de renners. Dobbelaere: “We kunnen alleen maar ons best doen en hopen dat we die fout niet meer maken. Intussen begrijp ik dat de renners klagen over de lengte van de wedstrijden.”