Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik voel me als een klein kind op zijn eerste schooldag”
Hugo Sigal voor het eerst in 47 jaar zonder Nicole op de planken
‘‘In de jaren 60 speelde ik heel graag jeugdtheater, maar ook toen al werd er onterecht op neergekeken.’’ HUGO SIGAL Acteur
Hugo Sigal wordt vrijdag 70, en toch voelt hij zich als een kind op zijn eerste schooldag. Hij staat in De Tante van Charlie dan ook voor het eerst in 47 jaar als acteur op het podium zonder Nicole, met wie hij al sinds 1970 een onafscheidelijk duo vormt.
De laatste repetities zijn in volle gang, maar morgen is er toch even tijd voor taart met een berg kaarsjes. “Ik word vrijdag 70 jaar. Maar in De
Tante van Charlie speel ik een vijftiger, dus ik voel me heel gevleid met deze rol”, lacht Hugo, enkele dagen voor de grote première. Hij had allicht nooit verwacht dat hij op zijn zeventigste zonder Nicole op het podium zou staan.
“Toen we elkaar in 1970 leerden kennen, was het liefde op het eerste gezicht. Sindsdien zijn we altijd samen geweest. We beslisten vorig jaar om het wat kalmer aan te gaan doen. En toen kwam de vraag of ik wou meespelen in deze voorstelling. Daar moest ik heel lang over nadenken. Ik heb het er met Nicole over gehad, en zij steunde me volop. Zelf is ze meer bezig met haar moeder, die sinds een tijdje in een verzorgingstehuis woont. Maar als ik deze rol wou, zou ze me door dik en dun steunen. Dus ben ik er voor gegaan.”
EEN PORTIE LIEFDE EN ZORG
“Nu had ik wel verwacht dat het wennen zou zijn, zo zonder Nicole, maar ik had niet gedacht dat ik haar zo erg zou missen. Toen ik naar de eerste repetitie kwam, leek het wel alsof ik als een klein kind voor mijn eerste schooldag stond. Of ik van Nicole een brooddoosje met mijn lunch meekreeg? Dat niet, maar wel een flinke portie liefde en zorg.”
Het is geen toeval dat Hugo uitgerekend in de komedie De Tante van
Charlie terecht komt. “Nicole en ik zijn meter en peter van De Komedie Compagnie. Toen dat gezelschap tien jaar geleden begon, zei ik dat ik ooit wel eens een rolletje wilde spelen. Het voordeel is dat ik Nicole niet helemaal moet missen. Soms komt ze mee naar een repetitie, ze las zelfs een keer de tekst toen een van de castleden er niet was.”
Voor wie Hugo Sigal kent, is het niet echt vreemd dat hij gaat acteren. Samen met Nicole speelde hij in enkele musicals, maar in de jaren 60 al stond hij als acteur in het jeugdtheater. “Ik deed dat heel graag, al werd ook toen al onterecht neergekeken op dat genre. Al bij de eerste repetitie van
De Tante van Charlie viel me op dat ik echt
doodgraag acteer. Toch geef ik toe ik dat ik deze rol alleen aannam omdat Dirk Lavrysen de regisseur is. In hem heb ik het volste vertrouwen. Met een andere regisseur was ik er niet aan begonnen.”
“Hartverwarmende woorden”, lacht Dirk Lavrysen. “Het vertrouwen is wederzijds. Bij Hugo voel je de honger om te spelen. We konden hem perfect inpassen omdat we van De Tante van Charlie eigenlijk een nieuw stuk gemaakt hebben. We konden dus schrijven op maat van onze acteurs, met onder meer ook Jan Van Dycke en Karel Deruwe.” “Het origineel vonden we te gedateerd. Twee meisjes die niet zonder chaperone op bezoek durven bij twee studenten, dat gelooft vandaag niemand meer. Bij ons komen twee
studenten, die net iets te graag feestjes bouwen op hun loft, in de problemen. Ze rekenen op de tante om dat recht te trekken, maar als zij niet komt opdagen, zoeken ze een inventieve oplossing. Dat levert een vlotte en sprankelende komedie op, precies wat het publiek vandaag verwacht.”
De Tante van Charlie, van 11/11 tot 10/12, Elckerlyc, Antwerpen. www.elckerlyc.be