“Wat minder sociale media kan perfect”

STEPHANE VERBEECK VOORZITTER VOKA ANTWERPEN

I k was dit weekend op citytrip met mijn drie kinderen van 18, 20 en 22 jaar. En zoals wel vaker in ons gezin, zijn onze leukste momenten de uitgebreide babbels aan tafel. Dan komen de meest uiteenlopende onderwerpen ter sprake.

Een van die onderwerpen was de verslaving aan sociale media, of liever de verslaving aan de smartphone. Twee van mijn drie kinderen hebben eerlijk toegeven dat de druk om voortdurend met hun smartphone bezig te zijn wel eens vervelend is. Ik begreep dat ze erkenden dat ze op een of andere manier ‘verslaafd’ waren.

Volgens hen draait het niet alleen om de drang om voortdurend up-to-date te zijn of te blijven met alles wat er gaande is, maar ook om de sociale verplichting om constant ter beschikking te staan van hun vrienden.

Vanuit mijn vaderlijke bezorgdheid probeerde ik duidelijk te maken dat als je af en toe zonder sociale media en dus ook zonder je smartphone leeft, wat volgens mijn uitleg perfect kan, de kwaliteit van je leven er fors op vooruit zou gaan.

Hierop kreeg ik meteen het verwijt dat ik naar hun mening zelf verslaafd was... Meer nog, als ze gevolg zouden geven aan mijn vaderlijk advies en dus de sociale media niet langer op de voet zouden volgen, dan zouden ze ook niet meer kunnen meedraaien in hun vriendenkring en zou hun sociaal leven om zeep zijn. Als je hier even bij stilstaat, dan besef je pas dat de technologie, niet alleen in de economie maar ook in onze sociale structuren, disruptief kan zijn. En dat het voor jonge mensen nog een stuk moeilijker is.