Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Wie niet op de lijn loopt, hoef ik niet. Geen respect, eruit!”
Bondscoaches van Belgian Lions en Belgian Cats geven eerste dubbelinterview
Eddy Casteels ‘‘Ik ben verdomd
jaloers op de Cats.
Dankzij hun EKbrons mogen zij
naar het WK.’’
Philippe Mestdagh
‘‘Je kunt de vrouwen en
mannen niet vergelijken. Ik heb de EKwedstrijden van de Belgian Lions
gevolgd. Dat niveau bij de mannen, pfff:
indrukwekkend.’’
Na hun historische brons gooien de Belgian Cats zich vanaf zaterdag in de strijd voor een plaats op het volgende EK. Over twee weken doen de Belgian Lions een gooi naar het WK. Het eerste gesprek der basketbalbondscoaches. Eddy Casteels, de mannenbondscoach: “Vrouwen coachen? Ik zou het niet kunnen.” Philip Mestdagh, de vrouwenbondscoach: “Voor de Cats ben ik nu goed genoeg, voor anderen niet populair.”
Hoe moeilijk is het na de bronzen hype de motor weer te doen aanslaan?
Mestdagh: “Ik heb dat de dames bij de eerste bijeenkomst na dat EK duidelijk gemaakt. Leuk, die medaille. En nu moeten we ambitieus zijn, maar niet arrogant beginnen doen. Als we nu zes op zes halen, dwingen we een betere loting af voor het EK van 2019. Daar willen we minstens de top vijf, zodat we het kwalificatietornooi van de Spelen van 2020 spelen. Dat is echt haalbaar als we weer dezelfde spirit in de ploeg krijgen.”
Casteels: “En ik ben verdomd jaloers op de Cats. Dankzij hun EK-brons mogen zij naar het WK. Ik wil ook de mannen voor het eerst op een WK krijgen, hoe moeilijk ook. Als er geen W, maar een E voor de K kwam, had ik de boeken dicht gedaan als bondscoach. Ik wil niet ter plaatse blijven trappelen.”
Dan zijn de Cats de gedroomde inspiratie. Een medaille durfden weinigen te voorspellen.
Mestdagh: “Je kunt de vrouwen en mannen niet vergelijken. Ik heb de EK-wedstrijden van de Belgian Lions gevolgd. Dat niveau bij de mannen, pfff: indrukwekkend. De concurrentie bij de mannen is veel groter.”
Casteels: “We zijn blij met een schitterende generatie: Hans Vanwijn, Vincent Kesteloot... Wow! We zullen wel aan de over-mijn-lijkmentaliteit moeten schaven om een antwoord te kunnen bieden op een brede competitie zoals de Spaanse, Russische, Franse, Duitse... Een topteam in Frankrijk moet op zijn hoede zijn tegen een staartploeg of het verliest. Ze mogen van mij zeggen wat ze willen, maar als ik onlangs naar Leuven - Luik keek, kan ik dat niet vergelijken.”
Mestdagh: “Ook in onze Belgische vrouwencompetitie hebben we te weinig ploegen van niveau. Wij hebben wel het voordeel dat het voor onze vrouwen iets makkelijker is om naar grote competities te stappen dan bij de mannen. Ik kan beschikken over speelsters in supersterke competities.”
Het is wel je verdienste dat je Ann Wauters, die in de beste competities ter wereld speelde en speelt maar vijf jaar haar kat stuurde naar de Cats, kon terughalen. Of dat je een sterspeelster als Emma Meesseman kan motiveren voor de nationale ploeg.
Mestdagh: “Toen ik coach was bij Castors Braine en Ann er speelde, zaten we al eens samen in de auto of dronken al eens iets samen. Van het ene kwam het andere. En Emma...”
Casteels: “Mag ik even onderbreken? Al een geluk dat je hen hebt kunnen overhalen, anders had ze dat hoofdstuk afgesloten. Wauters heeft moeten wachten tot haar 37ste om die medaille te pakken, tot de herfst van haar carrière om te kunnen zeggen: Zie eens wat we
gemist hebben.”
Mestdagh: “Zie eens naar die stralende speelsters na dat brons. Nu komt iedereen graag, dat was vroeger niet zo. Eddy is nu twaalf jaar coach, die continuïteit hebben wij gemist. Bij de vrouwen was het de voorbije jaren een
kiekenkot van coaches. In dat opzicht is die bronzen medaille een gouden zaak.”
Casteels: “Ik snapte niet waarom jij ontslagen werd bij Castors. Het was blijkbaar te vanzelfsprekend om kampioen te spelen.”
Mestdagh: “Dat ontslag maakte mij scherper als bondscoach. Verdomme, nu wil ik het weleens bewijzen, dacht ik. Die zogeheten kenners eens tonen dat ik het kan. Dan doet die bronzen medaille extra deugd.”
Toeval of niet, maar jullie zijn
b beiden coaches die vinden dat niet de beste spelers, maar wel de beste ploeg moet spelen.
Casteels: “Ik heb dat met scha en schande moeten leren. We gingen naar ons eerste EK met de grootste namen en gingen op onze bek. Daarna lachte iedereen mij uit, want ik nam Paulus de Boskabouter, Lionel Bosco (de spelverdeler van 1m75, red.), mee naar het volgende EK. Toen hadden we de beleving die we dat eerste EK misten. Dezelfde beleving die je nu bij de Cats ziet.”
Mestdagh: “Voor de Cats ben ik nu goed genoeg, voor anderen ben ik geen populaire coach. De -18-jarigen zijn Europees kampioen. Ik krijg te horen: Waarom probeer je nu niet meer jongeren in te passen? Sorry, de Cats hebben nú resultaten nodig, ik hou wat goed is. Ik trek mij daar geen bal van aan. Als je daarvan wakker ligt, ga je als coach niet veel slapen.” (lacht)
Casteels: “Ik krijg al drie jaar de vuile was naar mijn hoofd omdat ik onze beste center niet selecteer (hij bedoelt
Khalid Boukichou, red.). Maar ik ben een coach, geen babysitter.”
Mestdagh: “Ik zou hem ook niet nemen. Wie niet op de lijn loopt, hoef ik niet. Ik stippel ook een lijn uit voor de vrouwen. Geen minilijntje maar een behoorlijk dikke lijn, dus met marge. Wie altijd een kwartier tot een halfuur te laat is op training of met zijn klak scheef op zijn hoofd toekomt: sorry, dat getuigt van geen respect. Alleen met respect krijg je een team.”
Hoe anders is het om mannen en
b vrouwen te coachen?
Casteels: “Dat kun je niet vergelijken. Ik zou het niet kunnen, vrouwen coachen. Ik ben misvormd in dat opzicht, sta dertig jaar tussen mannen. Vrouwen houden zich meer aan het tactisch plan, mannen doen sneller hun eigen ding.”
Mestdagh: “Het is een andere sport. Ik zal niet zeggen dat meisjes meer
coachable zijn. Maar als mannen één tegen één kunnen spelen, zullen ze het doen, terwijl meisjes denken: De coach heeft gezegd dat we bal moeten passen, dus we bekijken eerst die optie.”
Pak jij je Cats aan met fluwelen
b handschoenen of met harde hand?
Mestdagh: “Ik kan luisteren, maar op het einde van de rit beslis ik. Meestal sla ik niet met de deuren. Als ik met de deur sla, is het écht niet goed. Ik ga ervan uit dat speelsters genoeg zelfdiscipline hebben. Indien niet, kun je daar één keer op wijzen, misschien twee keer, maar de derde keer zeg ik: Doei.” HANS JACOBS PATRICK CEULEMANS
Selectie: Carpréaux, Vanloo, Allemand, H. Mestdagh, K. Mestdagh, Nauwelaers, Delaere, Raman, Hendrickx, Linskens, Meesseman, Wauters Programma Poule G: 11/11 ZwitserlandBelgië; 15/11 BelgiëDuitsland; 10/2/2018 TsjechiëBelgië; 14/2/2018 BelgiëZwitserland; 17/11/2018 DuitslandBelgië; 21/11/2018 BelgiëTsjechië. De acht groepswinnaars en zes beste tweedes mogen naar het EK van 2019.