Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Een bruine kroeg open je niet zomaar, zoiets heeft tijd nodig om te rijpen”
Cafés op Stadswaag en Paardenmarkt schikken zich naar veranderende wijk rondom
Vorig week schreef uw krant nog over café Köln, dat eind november sluit. Als reden werd aangehaald dat de buurt rond de Stadswaag veel stiller is dan vroeger. Maar hoe zou dat komen? We vroegen het aan enkele buurtbewoners en de uitbaters van café Winning, een bruine kroeg op de Paardenmarkt die al sinds 1969 bestaat en nog steeds springlevend is.
Het is vrij rustig als we ’s middags café Winning binnenstappen. “We hebben vanavond een quiz. Dan komen veel stamgasten later zodat ze nog nuchter genoeg zijn om de vragen te beantwoorden,” lacht Dave, die de zaak van zijn moeder overnam en ze samen met echtgenote Nadj uitbaat.“Het café heet nu trouwens Broodwinning omdat we ook lichte maaltijden zoals een hamburger of een portie boerenkop serveren. Een extra service, zodat het leefbaar blijft.” Nadj: “Dat is de eeuwige vraag: hoe kan je klanten blijven prikkelen? Je kan niet gewoon achter de toog blijven staan en afwachten. Zo willen we vanaf februari maandelijks een comedyavond organiseren. Verder komt de Entente Anversoise – een vereniging van supporters van Antwerp, Beerschot en Berchem Sport – hier elke maand een pintje drinken.”
De vier beenhouwerkes
Dave werd om de hoek, in de Pieter van Hobokenstraat, geboren: “Vroeger was dit een volkse buurt met een kiekenpoelier, een viswinkel, de vier beenhouwerkes... Maar die hebben het moeten afleggen tegen de grootwarenhuizen. Of ze hadden geen kinderen die de zaak wilden overnemen.” Zelfs de legendarische doe-hetzelfzaak De Drie Hamerkens houdt het voor bekeken en dat geldt ook voor drogist Edelweiss, nadat de uitbaatster op 92-jarige leeftijd overleed. “Ze heeft er tot haar laatste dag gewerkt”, weet Dave. “Ik denk dat wij in de buurt nu de oudste zaak hebben. Vroeger had je op de Paardenmarkt alleen al minstens tien cafés. Van die cultuur blijft niet veel meer over. Je kan trouwens geen bruine kroeg openen, dat word je geleidelijk. Onze stamgasten die hier al veertig jaar komen, maken het café tot wat het is. Zij en de cafébaas, die er zo vaak mogelijk zelf moet zijn.”
Dave: “Ik merk dat door de invloed van het Eilandje en het MAS ons publiek evolueert. Niet langer alleen buurtbewoners, maar ook toeristen en mensen uit bijvoorbeeld Brasschaat, die in de buurt