M asters voor dummies

Waarom zeggen we ‘Masters’?

Het opzet is sinds 1970 amper ongewijzigd: een kampioenenbal als afsluiter van het seizoen, waarop de beteren van die jaargang elkaar voor de winterbreak nog één keer bekampen. De naam van het evenement wisselde al vier keer, waarbij het begrip ‘Masters’ duidelijk het meest aansprak. Ook al is anno 2017 de officiële benaming ‘de Nitto ATP World Tour Finals’.

Wie krijgt wat?

Elke deelnemer krijgt een startpremie van 165.000 euro. Bij elke zege in de poulefase komt daar nog eens eenzelfde bedrag bovenop. Winst in de finale spekt de bankrekening met 1.035.200 euro. En wie dat ongeslagen voor mekaar brengt, oogst welgeteld 2.185.169 euro.

Waar worden ze gespeeld?

Sinds 2009 heeft dit officieuze WK zich in de Londense O2 Arena genesteld, een gigantisch entertainmentcomplex dat onder meer de legendarische reünieconcerten van Led Zeppelin herbergde. Voorheen doolde het evenement doorheen vier continenten, van Portugal tot Duitsland, Australië, China, Spanje, Zweden en Frankrijk tot Japan. In 1970 kreeg de Japanse hoofdstad Tokio de primeur.

Waarom is dit een officieus WK?

Omdat het evenement uitsluitend de acht beste spelers (en dubbelteams) van een jaargang toelaat. Andere tornooien hebben niet alleen een veel breder startveld, maar werken ook met kwalificaties. Qua prestige staan alleen de vier grand slams hoger dan de Masters.

Hoe ziet de formule eruit?

In tegenstelling tot de andere toptornooien gebruikt de ATP Finale een poulesysteem en wordt er gespeeld naar twee winnende sets. Elders geldt rechtstreekse uitschakeling en een best of five-systeem. Op de Masters spelen alle deelnemers minstens drie matchen. De twee besten van elke poule stoten vervolgens door naar de halve finale en een eventuele finale.

Waarom nu pas een Belg?

David Goffin staat momenteel achtste op de wereldranking, een behoorlijk eind beter dan zijn Belgische mannelijke voorgangers ooit gekund hebben. Sinds dit klassement in 1973 voor het eerst opgemaakt werd, kende alleen Xavier Malisse een (kortstondig) verblijf bij de beste twintig. Masterskwalificatie wordt dan wel bepaald op basis van jaarresultaten, maar beide lijsten overlappen in hoge mate. Voor alle duidelijkheid: in de Masters bij de vrouwen scoorde ons land beduidend beter, met drie eindzeges voor Kim Clijsters (2002, 2003 en 2010) en twee voor Justine Henin (2006, 2007).

Wie zijn de grote afwezigen?

Hebt u een minuutje? Zowat de helft van de mondiale top tien blijft – fysiek gehavend of mentaal gekneusd – weg uit Londen. Bovenaan de lijst met forfaits staan Andy Murray en Novak Djokovic, de beide finalisten van 2016. Nog andere revalidanten: Stan Wawrinka, Kei Nishikiro en Milos Raonic.

Federer Nadal als droomfinale?

Uiteraard. Wat in de US Open niet lukte, hopen vrijwel alle toeschouwers in de O2 Arena, het volledige tennisestablishment en tientallen miljoenen sportliefhebbers over de hele wereld wel te bekijken aan de Theems: een nieuwe clash tussen Federer en Nadal. Nummer 39 zou meteen een waardige afsluiter vormen van een seizoen dat beide heren gedomineerd hebben.

Is Federer de favoriet?

Met een 6-4, 7-6-overwinning tegen de Amerikaan Jack Sock trapte Roger Federer gisteren het evenement op gang. Goed voor zijn vijftigste zege van deze jaargang. In vergelijking met Rafael Nadal was de 36-jarige Zwitser een stuk spaarzamer in 2017: 54 wedstrijden versus 77. Ook de broze knie van Nadal én de snelle ondergrond in Londen bezorgen Federer de favorietenrol. Bovendien is de gracieuze Zwitser ervaringsdeskundige, met al liefst zes Masterstitels op zak.

Mondiaal, of wat?

Opmerkelijke stat. Net als in 2016 komen de acht finalisten uit acht verschillende landen. Daarbij hoort ook ‘klein grut’ als Oostenrijk, Zwitserland, Bulgarije en België. Het Londense veld bevat drie debutanten: Grigor Dimitrov, Alexander Zverev en Jack Sock. Goffin is een randgeval. Hij mocht/moest vorig jaar als eerste reserve inspringen voor de geblesseerde Monfils. Zonder degelijke voorbereiding blies Novak Djokovic hem van de baan: 6-1, 6-2.