De Bruyne heeft gelijk

Eindelijk, eindelijk is er nog eens een Rode Duivel opgestaan die de dingen bij naam noemt. Niet achteraf, maar op een juist moment na alweer een teleurstellende test tegen niet eens een kandidaatwereldkampioen. Kevin De Bruyne steekt zijn nek uit. Hij neemt zijn verantwoordelijkheid. De speler van Manchester City zal hier en daar wel gehekeld worden omdat hij dit in de openbaarheid brengt. Of het zal luiden dat De Bruyne, die de jongste interlands niet meer het niveau van voorheen haalt, zichzelf wil goedpraten. Larie. Het zijn reacties die aan de kern van de zaak voorbij gaan: De Bruyne heeft overschot van gelijk.

Vrijdag tegen Mexico zag iedereen weer hetzelfde: wat een individuele kwaliteit hebben deze Belgen toch. Een balbehandeling die doet watertanden, een versnelling zoals die van Hazard heeft nog nooit een Rode Duivel gehad. De trefzekerheid van Romelu Lukaku: 30 goals en pas 24 jaar. Dat is naar Belgische normen hallucinant.

Maar de Duivels vormen nog altijd geen ploeg. Vrijdag was dat zonneklaar toen we Mexico als een blok zagen functioneren. Tussen de spelers lijken onzichtbare touwen gespannen. De onderlinge afstanden zijn altijd gelijk en er is altijd druk op de bal. Het elftal staat altijd goed als de bal wordt veroverd. Daartegenover lijken de Belgen maar wat te doen. Dat schiet alle kanten op in de hoop dat Hazard, De Bruyne, Lukaku of Mertens een hemelse actie uit hun sloffen schudden. Meestal doen ze dat en zo wint België tegen Griekenland, Bosnië, Estland, Gibraltar en Cyprus. Maar niet tegen Mexico, Spanje of eender welk ander topland. Dát is de terechte en oprechte boodschap van De Bruyne die dit probleem wel degelijk al eens intern aankaartte.

Roberto Martinez komt ermee in een lastig parket maar het is zijn taak dit probleem op te lossen. De bondscoach zal dit niet leuk vinden maar het is precies dezelfde kritiek die wij in onze analyse schreven. Twee jaar verder, dezelfde problemen.

De Bruyne werkt met Pep Guardiola bij Manchester City met de beste coach/tacticus ter wereld. Dat Martinez, ook een Catalaan, niet dat niveau haalt, is geen schande. Het moet De Bruyne, Hazard, Mertens,... dan maar inspireren ook hun verantwoordelijkheid te nemen. Man City speelt anders dan Chelsea, dat weer anders voetbalt dan Napoli. Bij die clubs draait veel rond De Bruyne, Hazard en Mertens. Ze moeten zich aan elkaar aanpassen en niet het eigen nummertje blijven opvoeren.

Er is hoop: de juiste diagnose stellen is al het begin van de genezing.