Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Afscheid van cafébaasadvocaat “Het was een voorrecht je vriend te zijn, Eddy”
De Herentalse hoofdkerk liep maandagochtend helemaal vol voor de afscheidsplechtigheid van Eddy Druyts. De gewezen baas van Café Druyts, die ook een carrière als advocaat achter de rug had, overleed tien dagen geleden.
Eddy Druyts had een bewogen en rijkgevuld leven achter zich toen hij op 3 november in woonzorgcentrum Bremdael op 76-jarige leeftijd overleed in zijn slaap. “Mocht hij als kind nog graag met een boekje in een hoekje kruipen, dan bloeide hij bij de scouts en later in zijn studententijd helemaal open”, zei de voorganger maandagochtend tijdens de uitvaartplechtigheid in de Herentalse Sint-Waldetrudiskerk. “Hij leerde er uitstekend speechen, iets wat hem later nog van pas zou komen als advocaat aan de balie van de rechtbank van Turnhout.”
Maar toen zijn vader Jos overleed, verhuisde Eddy van de balie naar de tapkast van het (groot)ouderlijk Café Druyts op de Grote Markt. “Eddy was een van de laatste kroegbazen die elke dag netjes met das achter de toog verscheen”, vertelde Bart Lamers in naam van familie en vrienden. “Hoe druk het ook mocht zijn in het café, Eddy tapte zijn Cristal geduldig en vakkundig, in twee keer. Er ging een rituele plechtigheid van uit, maar hij stond erop dat iedere klant van hem een perfect getapte pint kreeg.”
Dat perfectionisme combineerde de horeca-uitbater met een schalkse, studentikoze humor, een sociale bewogenheid en een grote voorliefde voor cultuur in al zijn vormen. Bovendien was hij een niet onaardig zanger van Vlaamse smartlappen en scoutsliederen. “Op rustige momenten kon je met de kroegbaas uitgebreid babbelen over kunst, reizen, films en strips. Het was hij die zijn zus (en kunstenares, red.) Christel aanspoorde om naar de tekenacademie te gaan. Voor Eddy speelde de wereld zich niet enkel af onder de kerktoren.”
Preses
Het overlijden van Eddy Druyts kwam erg onverwacht, vertelde zijn jeugdvriend en studiemakker Seppe. “Samen met onze vriend Staf, bezocht ik jou de dag voor je heengaan. Je herkende ons meteen en was zichtbaar blij met ons bezoek. We zijn samen iets gaan drinken, je was niet moe en niets deed vermoeden dat het ons allerlaatste samenzijn zou worden.”
De oude studiegenoten kunnen prachtige verhalen opdissen over de tweevoudige preses van de Kempense studentenclub De Mastentop. “Zoals die keer toen we met een groepje naar Amsterdam gingen en daar een authentiek jenevercafé indoken. ’s Avonds moesten ze ons afvoeren naar het hotel, want we hadden zeker twintig verschillende jenevers geproefd. Hoe meer pintjes Eddy pakte, hoe meer hij over zijn hoofd wreef. Dat heeft zijn kaalhoofdigheid zeker vervroegd.”
Bedankt, Eddy
We zijn je eeuwig dankbaar voor alle toffe momenten die we met jou gedeeld hebben. Je hebt geleefd voor twee. Groot is de leegte die je achterlaat, mooi zijn de herinneringen die blijven. Het was een voorrecht om jouw vriend te zijn”, besloot Seppe.