Vlaamse piloot in Britse cel voor cocaïnesmokkel

De 65-jarige Rudi S. uit Balen zit opgesloten in Groot-Brittannië op verdenking van cocaïnesmokkel. De oud-luchtmachtpiloot zou in juni vorig jaar met een vliegtuigje 31 kilogram cocaïne in een weiland in Kent hebben gedropt, bestemd voor een Britse drugsbende. Die bendeleden zijn intussen al veroordeeld tot zware celstraffen, maar de Kempense piloot kon pas vorige maand opgepakt worden. Hij zit nu in de cel in afwachting van zijn proces.

Was ik naïef toen ik vorige week donderdagavond, enkele uren nadat het nieuws over het ontslag van Bart De Pauw was bekendgemaakt, dit schreef? “Laat dit nu niet de aanleiding zijn om in het wilde weg beschuldigingen te uiten en rekeningen te vereffenen. Het is kwestie van het hoofd koel te houden, bij de feiten te blijven en de golf waarop we nu leven te gebruiken om tot een betere samenleving te komen, niet tot een met nog meer achterdocht en nog minder respect voor elkaar.”

Ik vrees van wel. Intussen is duidelijk dat de zaak-De Pauw niet heeft bijgedragen tot meer respect voor elkaar, wel tot een hoop beschuldigingen heen en weer: aan het adres van de slachtoffers, de leiding van de VRT, Bart De Pauw zelf, de advocaten van beide partijen… De hele zaak is intussen een knoeiboel waarover iedereen, van filmregisseurs tot politici, zijn zeg heeft gedaan en waar niemand beter van geworden is, zeker de slachtoffers niet. Maar van dat laatste liggen weinig mensen wakker, zo blijkt uit de commentaren. Er is over het algemeen veel meer bezorgdheid over de carrière van Bart De Pauw dan over het lot van de vrouwen die door hem ongevraagd met seksueel beladen sms’jes zijn bestookt, die hem ongewenst aan hun deur hebben gehad en die lange tijd niets durfden te zeggen omdat hij hun baas was. De zaak-De Pauw bewijst dat deze samenleving nog altijd niet op een volwassen en serene manier kan omgaan met seksueel ongewenst gedrag en machtsmisbruik. Ondanks bedrijfscharters en preventieadviseurs kun je als slachtoffer nog altijd zelf schuldig worden bevonden als je bij ‘een vertrouwenspersoon’ gaat klagen over je baas. Zeker als die baas een beroemd iemand is.

Heeft de VRT-directie die beroemdheid onderschat? Als de openbare omroep na grondig onderzoek vindt dat De Pauw niet meer in het bedrijf past, is het haar goed recht om hem het gat van de deur te wijzen en de slachtoffers te beschermen. Dat gebeurt allicht ook al eens in andere bedrijven met andere mensen, maar de bekendheid van De Pauw heeft de hele zaak op de spits gedreven. Hij is bekend, de slachtoffers die hem aanklagen, blijven anoniem. Dat is een haast onmogelijke spanning. Omdat er geen gerechtelijke aanklacht was, werd de discussie meteen openbaar en kon ze door Jan en klein Pierke worden gevoerd, zonder enige kennis van zaken over de werkelijke toedracht van de zaak. Dat heeft geleid tot de chaos waarin we het hele weekend hebben geleefd.

Het parket van Mechelen onderzoekt de zaak nu. Misschien moeten alle rechters van het grote gelijk op de sociale en andere media nu even zwijgen en het gerecht zijn werk laten doen. Dan kan er hopelijk duidelijkheid komen en gerechtigheid geschieden. Al is de nu al geleden schade voor iedereen die bij de zaak betrokken is niet meer goed te maken.