Jan Cremer bezingt jeugdliefde in ‘Sirenen’

Ruim vijftig jaar na

heeft de Nederlandse cultauteur opnieuw een biografisch boek uit. In

ontvouwt Jan Cremer zijn geheime verhouding met model Loesje Hamel. Toen in 1964 het debuut

verscheen, ging er een siddering door de Nederlandse goegemeente. De moderne schelmenroman

Cremer

Ik Jan over het losgeslagen leven van Jan Cremer (77) in het Amsterdam van de jaren zestig kon bij critici op weinig begrip rekenen. Toch werd “dit staatsgevaarlijk individu, een slecht voorbeeld voor de jeugd dat dierlijke driften bij zijn publiek losmaakte” gekoesterd door adolescenten wereldwijd. Inmiddels is toe aan zijn 51ste druk.

Van opleiding kunstschilder bleef

Ik Jan Cremer Cremer tussen het schilderen door schrijven. Toch is het pas met

dat de schrijver op papier weer teruggrijpt naar zijn jonge jaren. “Het boek is heel toevallig ontstaan”, vertelt Chris Boudewijns van uitgeverij De Bezige Bij. “Via een fotograaf kreeg Cremer een portret in handen van hem en zijn

Sirenen oude liefde Loesje Hamel. Dat voelde voor de schrijver als een donderslag bij heldere hemel. Vijftig jaar lang had Cremer haar brieven bewaard, zonder ze te durven inkijken. Nu deze doos van pandora openging, en hij Hamels brieven ook aan zijn redacteur liet lezen, spoorde deze Cremer aan om het verhaal tot een boek te verwerken.”

Toen Jan Cremer de West-Friese Loes Hamel in 1959 in een Amsterdams café ontmoette, ontspon zich een geheime relatie. De verpleegster zou het schoppen tot topmannequin bij Pierre Cardin en ster van het Shaffy Chantant. Hamels brieven, die gul in zijn opgenomen, getuigen van een heftige knipperlichtrelatie tot Hamel in 1974 op 35-jarige leeftijd plots aan kanker overleed. “Mijn hart breekt nu ik jouw brieven na zo veel jaren inkijk”, schrijft Cremer in “Wat heb ik je aangedaan? Een schrijven van zo lang geleden dat nog zo’n indruk maakt. Ik wilde je geen pijn doen, maar was het mij die vrijheid waard? Nee, maar het is een mensenleven later dat ik dit beken.”

Sirenen.

Sirenen