Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Wat is er aan de hand met de jeugd?
Jean Limpens is al zestien jaar jeugdrechter in Brussel. Hij ziet jongeren opgroeien zonder omkadering of opvoeding, maar staat machteloos tegenover die verloedering.
“Vergelijk het met de verkeerswet. Als alle bestuurders zouden weten dat de pakkans verwaarloosbaar is of dat er toch geen pv’s uitgeschreven worden, dan zou niemand zich aan de regels houden. In de jeugdhulpverlening kennen we hetzelfde fenomeen. We kunnen jongeren wel grenzen opleggen, maar dat haalt niets uit als we die niet kunnen afdwingen.”
Jean Limpens is al zestien jaar jeugdrechter in Brussel. Een job waarin hij heeft leren leven met een gevoel van machteloosheid. Hij zou graag sneller en efficiënter optreden als het fout loopt met een jongere. “Maar de realiteit in Brussel is anders. In werkelijkheid duurt het vaak tot zo’n jongere een zwaar misdrijf pleegt voor we kunnen optreden”, zegt hij.
Limpens noemt het “grenzeloze jongeren”, de groep die opgroeit zonder omkadering, zonder opvoeding, zonder begrenzing. “In mijn ogen is het een vorm van mishandeling, want daardoor ontnemen we die jongeren kansen. We zouden sneller opvoedingssteun moeten bieden. De te beperkte capaciteit in onze instellingen uitbreiden en soepeler gebruiken. En het spijbelprobleem aanpakken.”
Nieuw zijn die problemen niet. Ze waren er al toen Limpens als jeugdrechter begon en zijn er nu nog altijd. “Al zie ik wel hoe het cannabisprobleem steeds groter wordt. De drug wordt zwaarder en krijgt meer jongeren in de greep. In mijn ogen is het een van de geniepigste en zwaarste drugs die er is.”
Vorm van mishandeling
(cka, sdb)