Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Zelfs de zee houdt Mathieu niet tegen
Enige spanning in Denemarken is Belgisch duel om tweede plaats
Geen concurrent, geen kniepijn, zelfs geen opspattend zeewater dat Mathieu Van der Poel kan afstoppen. In het enig mooie Deense Bogense pakte de Europees kampioen gisteren zijn zoveelste zege van dit seizoen mee – houdt iemand de tel bij? Voor de Belgen restte alleen een spannende strijd om de tweede plek. Drie conclusies na een weekendje cross in Denemarken.
1. Niets kan Van der Poel deren
Vergis u niet. Aan de finish bedroeg de kloof met Van Aert slechts acht seconden, maar het verschil tussen Van der Poel en de rest was alweer ontstellend groot. Maar zo gaat dat als je de laatste ronde ingaat met 37 seconden voorsprong. Dan heb je de luxe om de slotfase op je gemakje af te leggen.
Alleen brute pech kan hem afremmen – zie Gavere. Maar voorts? De concurrentie? De bittere Deense kou? Het opspattende zeewater van Het Kattegat? Zelfs een vervelende knieblessure die hem vorige week dwong om zijn trainingen in te ruilen voor talloze uren Netflix in zijn zetel, kan Van der Poel niet deren. Vier ronden lang mochten Van Aert en co ietwat in de buurt van Van der Poel blijven. Toen trok hij door en was hij weg. Richting veertiende seizoenzege.
2. Aerts steekt Van Aert naar de kroon
Waarom u gisteren dan toch moest blijven kijken als de winnaar zo snel bekend was? Om de strijd voor de tweede plaats misschien? Want die was wel spannend en kende twee landgenoten als hoofdrolspelers. De evidente Wout van Aert én Toon Aerts, beide renners bovendien met een stijgende vormcur- ve. Bij Aerts zie je dat aan de naakte resultaten: winst in Niel, de op een na beste in Gavere en nu zijn eerste podiumplaats ooit in een Wereldbeker – “dat was mij zelfs bij de jeugd nooit gelukt”. Terwijl Van Aert het simpelweg merkt aan zijn lichaam. “Het was lang geleden dat ik qua hartslag nog zo diep kon gaan”, sprak de wereldkampioen in Bogense. “Er zit weer frisheid in mijn lijf. Niet toevallig reed ik in de finale mijn beste ronden”
Niet dat het hen de hoop doet koesteren snel de hegemonie van Van der Poel te doorbreken. Aldus een eerlijke Van Aert: “We zijn allebei niet sterk genoeg om het hem lastig te maken.” Maar het spannende Belgische duel in Bogense – Van Aert haalde het uiteindelijk in de spurt om de tweede plek – is misschien wel een voorbode van een andere strijd de volgende weken. De voorbije twee jaar was het evident dat Van Aert de beste Belg was, nu lijkt Aerts hem naar de troon te steken. Krijgen we straks nog eens een superspannend BK? “Ik zie ook dat het verschil tussen mij en Wout nog nooit zo klein is geweest”, aldus Aerts.
3. Nog werk voor de boeg voor WK 2019
De wedstrijd in Bogense gold als de generale repetitie voor januari 2019, wanneer in deze Deense kustplaats het WK wordt gehouden. Eén conclusie staat buiten kijf: veel mooiere locaties om een cross te organiseren kan je niet bedenken. Het opspattende zeewater dat de renners verraste op de strook langs het water leverde prachtige plaatjes op. Maar was de plek wondermooi, het parcours was net wat minder. Ook de renners hadden er gemengde gevoelens bij en suggereerden om voor het WK toch nog wat aanpassingen te doen. “Met de modder en de vele scherpe bochten op het heuveltje werden we gedwongen om te veel te lopen”, aldus Van der Poel. “De technische passages schieten daardoor hun doel voorbij.” En Van Aert: “Als we in januari ook nog sneeuw en ijs zouden krijgen, wordt rijden hier helemaal onmogelijk.” Nog werk voor de boeg dus.