“Het duivenlokaal was onze tweede thuis”

Verlaten gebouw van Merksemse duivenbond tegen de vlakte

Het verlaten duivenlokaal in de Kluizeveldenstraat is gesloopt. Het lokaal stond al jaren leeg. Irene Rubbens (78) was er in vervlogen tijden voorzitster van de Merksemse Duivenbond en haalt herinneringen boven.

Al zolang ze het zich kan herinneren, is Irene Rubbens uit Merksem duivenliefhebster. Met haar echtgenoot vormt ze samen een team in de duivensport. Vijfentwintig jaar lang was ze de drijvende kracht achter wedstrijden in het duivenlokaal in de Kluizeveldenstraat.

“De stichting van de duivenbond dateert al van 1887, daarna werd het een koninklijke bond in 1927. Toen telde de vereniging 1.482 leden. In 1989 zijn we de Koninklijke duivenbond Samenspel gedoopt, werd ik voorzitster en kregen we het lokaal in de Kluizeveldenstraat in eigen beheer”, weet Irene, die het belangrijk vindt om de geschiedenis van de vereniging te schetsen.

“Vijfentwintig jaar lang was ik voorzitster van de club, maar er kwamen steeds minder duivenlief- hebbers, want de sport verliest aan populariteit. De kosten voor het on- derhoud van het lokaal liepen ook hoger en hoger op. De vereniging fusioneerde een paar jaar geleden met de duivenbond in Wijnegem. We hadden nog maar zeven leden.”

Irene volgt de sloop nauw op. “We hebben jaren geleden al afscheid genomen van het lokaal, maar het nu volledig tegen de grond zien gaan, doet toch even pijn. Maar ik ben 78 jaar en ik besef maar al te goed dat er tijden zijn van komen en van gaan. We zitten nu bij de vereniging in Wijnegem en daar worden we goed opgevangen. Zolang onze duiven nog maar kunnen vliegen en nog wedstrijden kunnen doen, zijn we blij.”

Voor Irene en haar man was het duivenlokaal jarenlang een tweede thuis. “Het opleren van de duiven voor korte vluchten gebeurde ook vanuit dat lokaal. Alleen duivenliefhebbers waren er welkom. We organiseerden er prijskampen en kampioenschappen en bleven vaak plakken met de andere liefhebbers. We deden het nooit voor het geld, wel voor het plezier. De duiven na een lange vlucht zien thuiskomen, dat waren de mooiste momenten.”

Toch heeft Irene ook een paar minder goede herinneringen aan het lokaal. “Er werd vaak ingebroken. Zo herinner ik me een inbraak waar alle bakken bier en frisdrank gestolen waren. Ook glazen, wc-papier en een microgolfoven werden meegenomen. Zelfs onze worstjes werden gestolen, maar die vonden we daarna terug op ons dak.

Het terrein van het duivenlokaal krijgt een herbestemming. “Wat er exact wordt gedaan met de ruimte, weten we nog niet zeker. We bekijken momenteel wat mogelijk is en of de buurt vragende partij is voor een samentuin daar”, aldus districtsvoorzitter Luc Bungeneers (N-VA).