JUPILER PRO LEAGUE Timing is niet goed (en zal ook nooit goed zijn)

Waarom een terugkeer van Ludovic Butelle onder de lat bij Club eigenlijk géén goed idee is...

Ivan Leko noemde hem “mentaal klaar voor een wedstrijd” en liet hem vorige woensdag al opdraven in een oefenwedstrijd tegen Roeselare. Ludovic Butelle lijkt van vierde doelman plots weer een optie te zijn om donderdag de bekerwedstrijd tegen Zulte Waregem te spelen. Maar is dat wel verstandig?

Timing is alles, zeker in het leven van een doelman. Wie je wanneer opvolgt, is cruciaal voor je verdere toekomst. Sébastien Bruzzese was al bij voorbaat kansloos om zich in de Brugse harten te spelen toen hij na de hoogconjunctuur van Mathew Ryan moest komen. Sinan Bolat had dan weer de pech dat hij geblesseerd en niet fit aan zijn Brugse opdracht moest beginnen. Ludovic Butelle vulde de leegte. Een solide doelman die op het juiste moment gebracht werd. In de winter, in een vlot draaiende ploeg, nadat zijn concurrenten allemaal al steekjes hadden laten vallen. Meteen begonnen met twee tegendoelpunten in zijn eerste zes matchen en - vooral - een strafschop gekeerd in de beker op bezoek bij AA Gent, toen nog een zwart beest. Club Brugge snakte naar zo’n doelman. Butelle kwam op het goede moment. Timing.

Sluimerend probleem

Butelle stoomde door tot het einde van dat seizoen, pakte nog een strafschop in Play-off 1, mocht mee de barricaden op als kampioenenmaker. Hoogconjunctuur. Voor Club en voor zijn carrière. Butelle overperformde en keerde bij de start van het seizoen 2016-2017 terug naar zijn normale niveau. Het publiek, gewend aan zijn topmatchen, zag plots een doelman die lang niet meer feilloos was. In de fout tegen Standard, afgegaan tegen Leicester, het uitvoetballen - voorheen een minpuntje - werd een zwaar probleem. Een optie om zijn contract tot 2019 te verlengen bleef onaangeroerd liggen en dat woog op de doelman die gerekend had op een snelle verlenging na een paar topmaanden. Butelle was een sluimerend probleem, in de bestuurskamer zocht men naar een geschikt moment om hem te vervangen. Timing. In de winter werd er gepolst bij Mathew Ryan om hem zes maanden te huren van Valencia, maar dat ging niet door. Ethan Horvath kwam wel en werd in de wachtkamer gezet. Klaargestoomd eigenlijk. Hoe langer Horvath in Brugge was, hoe groter de druk op Michel Preud’homme werd om Butelle op de bank te zetten. “Horvath is onze toekomst”, klonk het binnen de club. Ook het publiek verloor stilaan zijn vertrouwen in Butelle, een spandoek met

het opschrift

“We don’t support our Butelle pour 1 jour, mais pour toujours”

ten spijt. Het was alleen wachten op het goede moment om de Amerikaan te brengen.

Maar dat moment kwam er nooit. Het talent van Horvath werd bij Club nooit weerlegd, maar dat er nog wat slijpwerk nodig was bij de Amerikaan was wel iets waar men het binnen Club over eens was. Toen Butelle in Play-off 1 tegen AA Gent nog maar eens knullig in de fout ging en dan toch aan de kant geschoven werd, kwam alles eigenlijk nog te vroeg voor Horvath. In zijn debuutmatch tegen Charleroi gaf hij een doelpunt weg nadat hij de bal had klaargelegd voor een vermeende vrije trap - leuke start - en hoewel hij in de weken nadien een paar knappe dingen toonde, werd zijn ingrijpen op hoge ballen toen al als problematisch ervaren. Een werkpunt waar men bij Club vanuit de luwte maar wat graag aan wou werken, maar wat niet meer zou lukken. Horvath begon dit seizoen aardig, maar zijn manco - hoge ballen zorgde voor tegendoelpunten. Tegen Moeskroen, tegen Charleroi, tegen Genk en finaal met de Verenigde Staten tegen Portugal. Het publiek morde. Guillaume Hubert kwam. Om te depanneren, nooit de beste timing om te starten. En nu die zondag een eerste keer in de fout ging, wordt er weer om Butelle geschreeuwd, de man die afgelopen zomer met man en macht verpatst probeerde te worden, maar zowel Strasbourg, Antwerp als Lierse wandelen stuurde en van plan was om rustig zijn contract uit te doen. Niet onlogisch, wetende dat hij in Brugge een veelvoud opstrijkt van zijn salaris bij ex-club Angers.

Zwaard van Damocles

Die Butelle fungeert echter als zwaard van Damocles. De lieveling van de fans - velen zijn zijn mindere periode al een tijdje vergeten - en geroemd omdat hij ervaring en rust kan brengen in het Brugse doel. Dat hij maar een tussentijdse oplossing is - Club is niet van plan om zijn optie te lichten - sportief niet meer kan groeien en financieel niets meer zal opleveren, lijkt bijkomstig. En dat hem een kans geven een negatief effect zal hebben op jonkies Horvath en Hubert, wordt helemaal vergeten. De timing om Butelle te brengen, zit niet goed. En die zal eigenlijk nooit meer goed zijn, wil je de twee andere doelmannen niet helemaal met de grond gelijk maken. Daarom: misschien is het niet onverstandig om in de komende transferperiode vooral te evalueren of elke doelman wel nog zijn plaats heeft in de Brugse kern, nog meer dan zomaar iemand nieuw te halen.

GUILLAUME MAEBE