Borgerhout, Ekeren, Stabroek

“Je leven hervatten na een ongeval is moeilijk” Vzw Rondpunt helpt Emelie Heller (34) haar leven weer op rails te krijgen

Emelie Heller werd in februari 2014 het slachtoffer van een verkeersongeval op de Leugenberg in Ekeren. Ze lag twee weken in coma. De jonge vrouw krijgt nu van de bibliotheek in Stabroek een cheque van 2.830 euro voor de vzw Rondpunt, die de belangen van verkeersslachtoffers verdedigt.

Het geld van de jaarlijkse boekenverkoop van de bibliotheek gaat naar de vzw Rondpunt. Die ijvert voor een goede opvang van verkeersslachtoffers in Vlaanderen. Emelie, die nu in Borgerhout woont, kwam als slachtoffer in contact met Rondpunt. Binnenkort gaat ze haar verhaal doen in scholen.

Emelies leven veranderde helemaal op 22 februari 2014. Op weg met de fiets naar haar ouders in Stabroek, werd ze op de Leugenberg, een brug over de spoorweg in Ekeren, opgeschept door een auto. De chauffeur had een epilepsieaanval gekregen. De tol was loodzwaar: een dodelijk slachtoffer en Emelie werd met le- vensbedreigende verwondingen afgevoerd naar het Universitair Ziekenhuis in Edegem, waar ze twee weken lang in een coma lag.

Positieve energie

“Van mijn verblijf in het ziekenhuis weet ik niets meer. Ik werd pas wakker in RevArte, het revalidatiecentrum dat is verbonden aan het UZA. Ik wist toen niet dat de jongerenafdeling daar vijf maanden mijn thuis zou worden. Ik besefte niet wat er was gebeurd, maar zat wel in een rolstoel. Langzaam drong het tot me door dat ik alles opnieuw moest leren: stappen, praten, zelfstandig eten…”

Maar in het centrum had ze geen tijd om te piekeren. “Ik had zelfs geen tijd om kwaad te worden om wat er mij was overkomen. Het was keihard werken. Het lukte omdat er zo veel positieve energie in de lucht hing van jonge mensen die opnieuw hun leven probeerden op te nemen. Alle dagen kreeg ik bezoek en dat gaf me moed om vol te houden.”

In het revalidatiecentrum kwam Emilie in contact met de vzw Rondpunt, die haar in eerste instantie hielp met de administratieve afwikkeling van het ongeval, onder meer de verzekeringspapieren.

Baaldagen

Op 1 augustus 2014 werd Emelie ontslagen uit RevArte en begon het echte leven weer. “In het centrum was ik altijd met mezelf bezig. De wereld gaat aan je voorbij, omdat je gefocust bent op dat revalideren. Eenmaal terug thuis begon een volgende fase. Ik moest leren aanvaarden dat er een Emelie was van voor en na die 22ste februari. En die laatste sleurt een pak beperkingen met zich mee voor de rest van haar leven. Gelukkig kon ik weer gaan werken bij Velt, halftijds en met overheidssubsidies, die ook werden geregeld door Rondpunt. Meer zit er waarschijnlijk niet meer in.”

“Bijna vier jaar na de feiten ben ik nog altijd vlug moe. De rechterkant van mijn lichaam wil niet mee. Ik kan moeilijker schrijven en typen en mijn rechterbeen moet ik forceren tijdens het stappen. Naast al die fysieke beperkingen, heeft ook mijn zelfbeeld een uppercut gekregen. Ik heb soms van die baaldagen. Gelukkig zijn die in de minderheid. Ik besef nu veel meer dan vroeger hoe blij ik ben dat ik leef. Doodgaan in het verkeer is niet moeilijk. Nadien het leven hervatten is dat wel.”

EMELIE HELLER (34)

Verkeersslachtoffer “Bijna vier jaar na de feiten ben ik nog altijd vlug moe. De rechterkant van mijn lichaam wil niet mee.”

FOTO ERIK VANDEWALLE Emelie Heller op het zebrapad in de Dorpsstraat in Stabroek, waar ze jarenlang naar school ging. De vrouw had bijna vier jaar geleden een zwaar ongeval. Dankzij de vzw Rondpunt probeert ze de draad van haar leven weer op te nemen.