Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We mogen nu niet beginnen te panikeren”
Voor de tweede week op rij moest Berchem Sport de bus op met lege handen en met het gevoel dat er veel meer in zat dan een nederlaag. Het 21 verlies op Patro Eisden zorgde ook bij Matti Van Minnebruggen voor veel frustraties.
“Vorig seizoen (in het Berchemse
b
kampioenenjaar, red.) hebben we vaak tegen ploegen van het niveau van Patro Eisden gespeeld”, zegt Van Minnebruggen.
“Toen wonnen we die matchen en nu slagen we daar niet in. Nochtans gaven we achteraan weinig weg, alleen slikken we toch weer twee vermijdbare doelpunten. Hoe dat komt? Een gevolg van miscommunicatie, denk ik. Het had nooit mogen gebeuren. Vooraan waren we dan weer niet efficiënt genoeg, want we hebben onze kansen echt wel gehad. Nederlagen als vorige week tegen Hamme en nu tegen Patro Eisden zorgen uiteraard voor een stevige domper, maar toch moeten we blijven geloven in onze kwaliteiten.”
Bovendien hielp op het veld van Patro ook de arbitrage niet echt mee.
“Als je onderaan het klassement staat, heb je vaak ook het geluk niet aan je kant. Dat was zaterdag opnieuw het geval. Zo stond de lijnrechter bij het tweede doelpunt van de thuisploeg te zwaaien voor buitenspel, maar toen de scheidsrechter om uitleg ging vragen, verander- de de assistent van mening en keurde hij het doelpunt goed. Kort voor tijd kopte ik na een hoekschop de bal onder de lat. De doelman was verslagen, maar via het hoofd van een verdediger ging de bal in extremis nog in hoekschop. Zulke dingen zitten allemaal even tegen. Dit komt hard aan, maar we mogen niet gaan panikeren. Het seizoen is nog lang. Laten we eerst even bekomen om er dan met zijn allen opnieuw tegenaan te gaan. Zondag ontvangen we met Seraing opnieuw een rechtstreekse concurrent en krijgen we een nieuwe kans op drie punten. Hopelijk lukt het dan wel.”
Vechtlust is er nog
Al moet Berchem het zondag tegen de Luikenaars wel zien te rooien zonder de geschorsten Roy Mauro en Tim Verstraeten.
Van Minnebruggen: “Dat mag geen excuus zijn. Het is dan aan andere jongens om zich te tonen en hun kans te grijpen. We moeten met zijn allen blijven vechten en bereid zijn om te vechten voor mekaar. Ik zie bij niemand enige tekenen van gelatenheid. We blijven gretig werken aan de nieuwe accenten die de trainer probeert te leggen. Het is aan ons om dit zo snel mogelijk in resultaten om te zetten.”