Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hoe Sergio zich met een smoesje tot bij Michael Jackson blufte
Zet de namen van Michael Jackson en Sergio Quisquater in één zin en je krijgt een sterk verhaal. Sergio vertelt in
Ge Hadt Erbij Moeten Zijn hoe hij een vriend in een rolstoel zette en zo een ontmoeting met de King of Pop versierde. “Ik kan het niet bewijzen, maar het is echt zo gebeurd.”
Midden jaren negentig bevindt podiumbeest Sergio (52) zich in Disneyland Parijs voor een Levenslijn-actie van VTM. Hij is er te gast met een aantal BV’s, maar ook met zijn goede vriend Guido. Die had ooit een zwaar auto-ongeluk en droeg daar nog de gevolgen van. “Mensen dachten dat hij een hersenbloeding had”, vertelt Sergio. “Hij had een beetje dezelfde symptomen.”
Tijdens hun verblijf in het pretpark vangt Sergio op dat de Amerikaanse popster Michael Jackson in het Disney Hotel verblijft. Hij huurt een rolstoel voor Guido en spreekt een lijfwacht van Jackson aan om een ontmoeting te regelen. Om die lijfwacht wat onder de druk te zetten, vertelde Sergio dat zijn vriend “nog maar drie maanden te leven heeft en doodgraag zijn grote idool wil ontmoeten”. Wat ook gebeurt.
Of het verhaal waar is, kan Sergio niet bewijzen. “Er zijn geen foto’s van. In die tijd waren er geen smartphones en ik had geen fototoestel. Ik heb nog altijd geen smartphone, trouwens, ik heb nog nooit een foto met een gsm genomen. Maar ik zweer je dat het echt is gebeurd. De ontmoeting duurde een paar minuten. Michael Jackson had volgens mij de hele etage afgehuurd, hij verbleef blijkbaar geruime tijd in het Disney Hotel. Hij droeg een mondmasker, was heel vriendelijk, sprak met een zachte stem. Ik herinner me ook dat hij vrij grote handen had, uiteraard droeg hij witte handschoenen. Hij sprak met Guido, over van ik had gezegd dat hij nog maar drie maanden te leven had. Over zoiets mag je eigenlijk niet liegen, maar Guido speelde het spelletje toch mee, die zag er de humor wel van in.”
Sergio is dus een van die mensen die de hand van Michael Jackson heeft geschud, al relativeert hij dat: “Blinde adoratie voor dat soort figuren heb ik niet. Ik heb nog wel meer bekendheden ontmoet, hoor. Een foto met de Britse zanger Robert Palmer heb ik bijvoorbeeld wel. Ik moest hem ooit vervangen tijdens camerarepetities in Parijs.”
Ge Hadt Erbij Moeten Zijn,
om 20.35u op VTM