“Ik voel dat de fans mij graag zien”

In 2016 topschutter én titelwinnaar bij Club, maar toch vaak verguisd door de fans. Het huwelijk tussen Club Brugge en Abdoulay Diaby (26) blijft een apart verhaal. Een blessure kostte hem vorig seizoen de Champions League en Playoff 1 en een transfer in de zomer leek onafwendbaar. Maar Diaby knokte terug: “Mijn verhaal is hier nog niet voorbij..”

Het is lang geleden dat je zo goedgemutst rondliep. Vragen hoe het met je gaat, lijkt onnodig.

“Het gaat heel goed met mij. Tijdens de interlandbreak ben ik nog een paar dagen naar mijn familie in Parijs geweest. Doet altijd deugd.”

Je lijkt helemaal terug. Vorig seizoen werd een rotjaar voor je.

“Klopt, het moeilijkste seizoen uit mijn carrière – de ene blessure na de andere. Ik ben een speler die het moet hebben van mijn versnellingen, maar op een bepaald moment zei mijn lichaam neen. Mijn hoofd wou nochtans zo graag...”

Hoe ging je om met die tegenslagen?

“Ik voelde mij natuurlijk gefrustreerd. Je hebt zin om te spelen, te scoren en het team te helpen en dat lukt niet. Voetbal is mijn passie en dat werd mij plots ontnomen. ”

Wat doet Abdoulay Diaby dan om de gedachten te verzetten?

“Simpele dingen, zoals tijd doorbrengen met mijn vrouw en zoontje van 4. Hij leerde me al enkele Nederlandse woordjes nu hij naar school gaat in Brugge. Ik vertelde thuis wel eens waarom het niet ging en wat ik voelde, maar voetbal en privé hou je beter gescheiden. Je mag je gezin niet betrekken bij de problemen die je hebt op het werk. Ach, er zijn ergere zaken in het leven dan voetbal.”

Je verzamelde acht basisplaatsen tot nu toe: kan je daar mee leven?

“Persoonlijk volstaat dat niet, al is de coach wel tevreden over mij, dat vertelt hij mij heel vaak. Maar een aanvaller speelt volgens de publieke opinie enkel goed als hij scoort, zélfs als hij eigenlijk slecht speelt.(Diaby scoorde dit seizoen drie doelpunten, red.)”

De supporters durven zich al eens kritisch op te stellen. Raakt jou dat?

“Eigenlijk niet. Iedereen heeft het recht om een andere speler meer te appreciëren dan mij. Ik weet wat mijn ambities zijn en waar ik naartoe wil. Zelf voel ik dat de fans mij graag zien. Na de wedstrijd of training komen er altijd heel wat om een foto of handtekening

vragen. Dat doet deugd.”

Kan een aanvaller wel optimaal presteren als hij pendelt tussen bank en basis?

“Een spits heeft vertrouwen nodig, maar mijn relatie met Leko is heel goed. Het is vooral belangrijk voor mij dat hij open en goed communiceert.”

Afgelopen zomer twijfelde je nog openlijk aan je toekomst bij Club. Waarom ben je toch gebleven?

“Op een bepaald moment haalde de club versterkingen, wat toch een signaal is. Maar ik wou niet tegen elke prijs vertrekken. Wat er toen gezegd

is, blijft tussen mij en de club.”

b Je bent 26. Als je nog hogerop wil, is het bijna het moment.

“Dat denk ik ook. Spanje is mijn droom. Na het kampioenenjaar was er interesse, maar ik besloot te blijven. Welke ploeg? Laten we zeggen dat het

een club is die héél zuidelijk ligt (het

gaat om Betis Sevilla, red.).”

“Maar ik zit nog steeds heel goed in Brugge. Deze club heeft mij veel gegeven, en ik ben hen daar heel erkentelijk voor. Iets te bewijzen heb ik hier niet meer, maar mijn verhaal is hier nog niet voorbij.”