“Zijn gedrag is een schande”

Rouches naar kwartfinales na overdreven tentoonstelling van trainer Sa Pinto

Voor de zesde keer in acht jaar tijd is Anderlecht uitgeschakeld in de achtste finales van de beker. Hein Vanhaezebrouck verweet het niet zozeer zijn spelers, maar wees beschuldigend naar de cinema die Standard maakte op en naast het veld. Zijn collega Ricardo Sa Pinto reageerde als door een wesp gestoken. Anderlecht Standard is weer oorlog als vanouds.

’t Is een goeroe. Als Ricardo Sa Pinto springt, springt heel zijn ploeg. Hij fokt zijn volgelingen op en probeert ze in extase te brengen. Alsof hij door de duivel is bezeten.

“Ik heb geen problemen met Standard als ploeg op het veld”, aldus Hein Vanhaezebrouck achteraf. “In de eerste helft creeerden ze kansen, maar ik heb wel problemen met hen naast het veld. Voor zo’n mooie club als Standard is dat gedrag langs de zijlijn een schande en ik heb het hen ook gezegd. Dat is nu al een heel seizoen aan de gang en dat kun je toch niet meer serieus pakken. Het is comedy capers.”

Vanhaezebrouck had het vooral over de 75ste minuut toen Ricardo Sa Pinto over het veld rolde. “Men spreekt veel over schwalbes, maar dat was toch de schwalbe van het jaar”, vervolgde de Anderlechtcoach.

Sa Pinto kon daar niet mee lachen. “Vanhaezebrouck is gewoon boos omdat hij verloren heeft. Trainers moeten respect hebben voor elkaar en indien het hem was overkomen zou ik hem zelfs verdedigen. Ik voelde iets zwaar op mijn been landen, wist niet wat het was en daarom ging ik neer. Ja, het was een bekertje bier, maar het had evengoed een flesje kunnen zijn. Stel je maar eens voor dat je dat op je hoofd krijgt. Daarom vind ik het erg dat ik naar de tribune werd verwezen terwijl ik diegene was die pijn leed. Heel mijn been was kleddernat.”

Toen de bankzitters van Anderlecht Sa Pinto aanmaanden om op te staan ging hij wel als een bezetene te keer en moesten zijn eigen spelers hem kalmeren. “Ik zei hem: stop nu eens met die cinema, maar hij deed er nog een schep bovenop”, vervolgde Hein. “De moeite niet om nog meer commentaar op te geven.”

Het was dé climax van een bewogen cupmatch. Carlinhos had Standard na een heerlijke combinatie op voorsprong gebracht en daarna begonnen de Rouches constant tijd te winnen. Om de haverklap ging er wel iemand tegen de grond. “Allemaal georkestreerd”, stelde Vanhaezebrouck nog. “Telkens wij in ons ritme kwamen ging er om de dertig seconden een Standard-speler tegen de grond. Het spel in de tweede helft lag zeker 15 minuten stil maar achteraf wordt er dan maar 6 minuten extra tijd aangerekend. Komaan zeg. In Belgie is het altijd de ploeg die het spel afbreekt die op het einde wint. Dat zal nooit veranderen zolang we niet eens de volle 15 minuten durven bijrekenen, maar als ik dat voorleg aan de scheidsrechtersbaas zegt die: we kunnen toch geen tien minuten overspelen? Pff.”

Sa Pinto was alweer in zijn wiek geschoten. “Zes minuten is toch al heel veel. Vanhaezebrouck wilde misschien voetballen tot Anderlecht scoorde, hé. Ik ontken trouwens dat wij een bewuste strategie hadden om tijd te winnen. Oké, ik ben geen heilige en ga mijn spelers niet opjagen om bij een voorsprong bijvoorbeeld snel in te werpen, maar dat hoort toch bij het voetbal. Op dat vlak ben ik wel een oorlogsman.”

Echt pintje

Al moest Anderlecht ook de hand in eigen boezem steken. Vanhaezebrouck had het publiek opgeroepen om fanatieker te zijn, maar ze gingen over de schreef door met bier te gooien tot de match werd stilgelegd. “Dat is jammer, ja”, klonk het nog. “Dat gooien met bier mogen ze niet meer doen, maar in andere stadions gebeuren nog andere dingen hoor. Wat hier gebeurde was 10 procent onze fout. Voor de rest was ons publiek fantastisch.”

Sa Pinto was ondertussen uitgeraasd. “Eigenlijk verwacht ik hier felicitaties”, besloot hij. “Hoeveel teams winnen er op Anderlecht? En dat na een zware wedstrijd tegen Genk waardoor veel van mijn spelers moe waren en op het einde niet meer konden. Denk je dat dat makkelijk was?”

De trainer van Standard werd dan maar getrakteerd op een echt pintje.