Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hartverwarmend eerbetoon aan dorpsfiguur die eenzaam sterft
Facebook-oproep voor uitvaart van zonderlinge man met hond mist effect niet
KATRIJN VAN OSTA
OCMWvoorzitter Schoten “Dat het overlijden van een dorpsfiguur zo veel mensen raakt, is mooi in deze kille tijden.”
RIP Gène. Meer dan die twee woorden waren er vorige week op de Facebookgroep
Ge Zijt van SintJob niet nodig. Iedereen wist over wie het ging. In SintJob kende iedereen de zonderling met de hond. In plaats van een eenzame uitvaart, kreeg hij door de kracht van de sociale media een mooi eerbetoon.
Jean Gène Mees, weduwnaar van Lucia De Kimpe. Geboren op 23 november 1932 in Antwerpen en thuis te Schoten overleden op 26 november 2017. Door de tekst op het herdenkingsprentje vernamen veel inwoners van Sint-Job donderdag op de uitvaart dat Gène eigenlijk Jean heette, dat hij al 85 jaar was en sinds 1978 weduwnaar.
Uitvaartonderneming Van Staey-Leurs uit Schoten, die de begrafenissen in opdracht van het OCMW Schoten doet, had op eigen initiatief enkele tientallen herdenkingsprentjes gedrukt, met foto’s die van Gène op Facebook waren verschenen.
“Er was wel een oproep gelanceerd om donderdag om 9.30u naar het kerkhof in Schoten te komen, maar we vreesden dat het een eenzame uitvaart zou worden. Een kerkdienst was er niet”, vertelt Kathy Van Staey van de uitvaartonderneming. “We hadden zelf een tekst voorbereid om voor te lezen aan zijn graf, mochten we er moederziel alleen staan. Maar er waren vijftig mensen, van wie er twee zelf een tekst hadden voorbereid. Iedereen dacht dat de man geen familie had, maar er was zelfs een broer aanwezig. Er werden bloemen neergelegd en iemand had een pluchen hondje meegebracht. We hebben achteraf nog herdenkingsprentjes moeten bijdrukken.”
“Straat is leeg zonder u”
Gène woonde aan de Vaartdreef in Schoten, vlak naast het kanaal DesselSchoten, maar hij ging altijd in Sint-Job naar de winkel. Daarom beschouwden vooral de inwoners van Sint-Job Gène als ‘hun’ dorpsfiguur. Hij wordt er nu al gemist. “De straat ziet er leeg uit zonder u”, liet iemand al optekenen op Facebook.
Gène zei niet veel, maar hij deed geen vlieg kwaad. “Teruggetrokken, maar vriendelijk”, zo wordt hij omschreven. Iedereen kende hem als de man met de hond, want in zijn beginperiode in SintJob had hij een onafscheidelijke straathond met drie poten. Na die hond volgde een cocker spaniël, daarna een jack russel en de laatste jaren van zijn leven had Gène een yorkshire terriër. Al zijn honden, teef of reu, gaf hij de naam Bobke. Zijn honden waren alles voor hem.
Nadat het nieuws van zijn overlijden bekend was geraakt, stonden er direct kandidaten op om Bobke te adopteren. Via het asiel van Schoten vond het dier al een nieuwe thuis.
Overleden in werfkeet
Gène leefde met het minimum aan comfort, maar dat was zijn keuze. Zijn huisbazin Christel vertelt hoe hij begin jaren tachtig vanuit Antwerpen in Sint-Job belandde. Eerst in een huurhuis. Toen dat verkocht werd, kon hij in een buitenverblijf van Christels familie naast het kanaal terecht. “We kenden hem omdat hij in onze buurtwinkel kwam.” Toen de chalet enkele jaren geleden afbrandde, bleef Gène op het perceel wonen, in een caravan. Later in een werfkeet, waar hij op 26 november in bed overleed, met Bobke aan zijn zijde.
“Die caravan en die werfkeet waren noodoplossingen, maar hij wou niets anders”, zegt Christel. “Zijn dieren, meer had Gène niet nodig. Zijn kippen liepen binnen en buiten en hij had zelf een vijvertje gemaakt.”
Eén keer had Christel hem ziek geweten. “Maar Gène wou geen dokter.” Ook niet toen bleek dat hij kanker had. Fotografiestudenten hadden nog moeite gedaan, en het OCMW van Schoten stuurde de maatschappelijk werker langs. “Hij liet zich niet gemakkelijk helpen”, zegt OCMW-voorzitter Katrijn Van Osta. “Hij was een natuurmens. De mensen hebben zijn keuzes gerespecteerd.” Dat het overlijden van de dorpsfiguur Gène zo veel mensen raakt, vindt Van Osta mooi in deze kille tijden.
Kaarsjes en kindertekening
“Eén keer heb ik hem kwaad geweten, toen de vaart was drooggezet voor onderhoud en er karpers waren gestorven”, zegt Yvonne Van Sevenant van het dierenhotel, waar hij zijn yorkshire gratis mocht laten trimmen.
Er wordt gezegd dat Gène chirurg was geweest. “Ik denk dat havenarbeider dichter bij de waarheid zal liggen”, zegt huisbazin Christel. “Matroos op de lange omvaart”, had Gène ooit verteld tegen buurman Georges, die gisteren spontaan de achtergebleven kippen kwam voederen. “Ik heb gezien dat iemand de kat al eten heeft gegeven. En ’s avonds branden er kaarsjes.” Aan de deur ligt een kindertekening met hartjes en de tekst ‘Slaap zacht Gène, we zullen je missen’.