Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Leerlingen hebben respect”
Beslissing school om voorstelling met “confronterende” handicap te vermijden lokt veel reacties uit
Jongeren reageren meestal heel respectvol op een schoolvoorstelling waarin mensen met een beperking spelen. Dat zegt Marc Bryssinck, regisseur van
Tytgat Chocolat en zakelijk leider van Theater Stap.
De beslissing van het SintJozefcollege van Turnhout om de theatervoorstelling Don Quichot niet voor te schotelen aan zijn derdejaarsleerlingen wegens een “te confronterende” handicap van een van de acteurs, lokt op sociale media heel wat reacties uit. Brent Vandecraen, de hoofdrolspeler, heeft ook in het echte leven een fysieke handicap. Het thema van de voorstelling die hij zelf schreef, is de wens om als mens behandeld te worden, ondanks die beperking.
Snel stil
Marc Bryssinck is artistiek leider van Theater Stap in Turnhout, dat met mensen met een beperking werkt. “We hebben met Stap net de ervaring dat we een heel aantrekkelijk project zijn voor leerlingen die we naast een portie cultuur ook een portie sensibilisering kunnen aanbieden. Leerlingen, hoe jong ook, staan daar meestal wel voor open. We vinden het erg fijn om voor scholen te spelen. Zelfs al is er in het begin wat gegniffel, het wordt al snel stil en jongeren reageren erg respectvol. De ene school is de andere niet, maar ik kan me niet voorstellen dat een voorstelling met acteurs met een beperking te confronterend kan zijn voor de leerlingen.”
Bryssinck, die ook een van de twee regisseurs van televisiereeks
Tytgat Chocolat is, beseft wel dat een goede voorbereiding een rol speelt. “Soms gaan scholen daar zelfs te ver in. Dan vragen we ons af waarom het zo stil blijft in de zaal tijdens die grappige scène, maar blijkt achteraf dat de leerlingen van hun leerkrachten niet mochten lachen.”
“Wij blijven investeren in schoolvoorstellingen”, besluit Bryssinck. “Maar ik kan me de ontgoocheling van Stefan Perceval (theaterdirecteur, red.) voorstellen. Als je een voorstelling maakt die verbinding zoekt, is het erg om precies daarop te worden afgewezen.”
Gesprek aangaan
De angst voor een confrontatie met een acteur met een beperking of met het thema ‘leven met een handicap’ is onterecht, vindt ook Aleidis Devillé, die als sociologe verbonden is aan de Thomas More Hogeschool waar ze onderzoeksleider is met betrekking tot het thema sociale inclusie. “Ook mensen met een beperking leven op deze wereld. Het is belangrijk dat erover gesproken wordt. De Verenigde Naties keurden in 2006 het verdrag inzake de rechten van personen met een handicap goed. België heeft dat verdrag, dat streeft naar de inclusie van mensen met een handicap, geratificeerd. De invoering van de persoonsgebonden financiering is een poging van de Vlaamse overheid om deze mensen tussen ons op straat te krijgen. Het thema van de voorstelling, behandel mij als mens, gaat daar precies om. Is dat zo confronterend? Uiteraard moet je na de voorstelling het gesprek met de leerlingen aangaan. Maar jongeren kunnen dat. ”
De directie van het Sint-Jozefcollege heeft zijn beslissing in een mail aan de ouders toegelicht: “Deze keuze had niets te maken met de deelname van een jongeman met een beperking, maar met het abstractieniveau en de vorm van de voorstelling. De betrokken leerkrachten meenden dat het stuk te moeilijk zou zijn voor leerlingen die nauwelijks ervaring met theater hebben.”