Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Proximus stopt met telegram
Eind deze maand stopt Proximus na meer dan 150 jaar met het telegram. Wie dacht dat de vooroorlogse sms al lang uitgestorven was, vergist zich. Dit jaar gingen nog zo’n 8.000 telegrammen rond in ons land.
Ze zijn met een stuk of tien, de bedrijven en particulieren in ons land die nog telegrammen versturen. Het koningshuis, bijvoorbeeld, trouwe fans die sinds jaar en dag hun geboortes, huwelijken en begrafenissen bekendmaken via telegraaf. Of advocaten en gerechtsdeurwaarders, goed voor een kwart van het marktaandeel, die het telegram als een vorm van aangetekend schrijven zien. Maar op 29 december moeten ook zij zwichten. Dan stopt Proximus met haar dienst voor het verzenden en ontvangen van telegrammen. “Het is voorbijgestreefd”, zeggen ze bij het telecombedrijf. “Dat was eigenlijk al zo sinds de fax, maar nu is de hoogtij van email en chat. In Nederland stopten ze er zestien jaar geleden al mee. Het is tijd dat wij volgen.”
Het lijkt dan ook wat gek om nog 16,25 euro op te hoesten voor een bericht van twintig woorden. En de zeven mensen die zich in België nog professioneel telegrafist mogen noemen, kunnen volgens Proximus beter voltijds ingeschakeld worden voor hun andere taken. “Zij verliezen hun werk dus niet. En de laatste gebruikers krijgen van ons een alternatieve oplossing aangeboden.” Maar met de telegram gaat wel een fraai stukje geschiedenis verloren. In 1846 werd de eerste elektrische telegraaflijn tussen Antwerpen en Brussel opgehangen, tot aan de telex in de jaren 50 zou het wereldwijd het snelste én belangrijkste communicatiemiddel zijn. De komst van de telefoon en fax deden het telegram de das om. Begin jaren 80 werden jaarlijks nog meer dan anderhalf miljoen telegrammen verzonden in België, tussen 1990 en 2010 zakte het van een half miljoen per jaar naar nauwelijks 50.000. Dit jaar staat de teller nog op 8.000. Alweer een daling van 20% tegenover vorig jaar.
België pionier
“Ik kan er nostalgisch over doen, maar deze stop verbaast me niet”, zegt Fons Vanden Berghen, die zich met zijn gigantische verzameling van telegrafen en telegrammen een Europese autoriteit mag noemen. “Op een bepaald moment had ik meer dan 650 exemplaren. De oudste dateert van 1840.” Met het verdwijnen van het telegram mag ons land volgens Vanden Berghen terugblikken op een pioniersrol. “In de jaren 50 van de 19de eeuw had geen enkel Europees land zo veel verzonden telegrammen per inwoner of telegraafkantoren per vierkante kilometer als wij. België stond mee aan de wieg van een enorme technologisch sprong.”