Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik wil niet zomaar met mijn kop op een billboard staan”
Vroeger moest NAFI THIAM aankloppen bij sponsors, nu lopen die haar deur plat en moet ze kiezen
Niet alleen sportief schiet Nafi Thiam – olympisch kampioene, wereldkampioene en Wereldatlete van het Jaar – als een komeet omhoog. Ook de sponsor en andere aanvragen lopen vlot binnen. “Maar zowat tachtig procent gaat de vuilnisbak in.”
Een fantastische villa hartje Ukkel. Het haardvuur knettert, het is 9.00u ’s ochtends, en Wereldatlete van het Jaar Nafi Thiam zit aan tafel, met een kom granola, fruit en sojayoghurt. Thiam nodigde gisteren uit om met haar te ontbijten. Het is te zeggen: ze kondigde met haar ludieke initiatief – want neen, Thiam woont niet in een luxueuze art-decovilla in Ukkel maar in een appartement in Luik – een nieuwe sponsor aan, Alpro. Haar vierde grote sponsor – naast wereldsportmerk Nike, Red Bull en Audi. Weinig? Een bewuste keuze, zegt ze.
“Ik wil niet zomaar met mijn kop op een billboard staan. Er zijn ongelooflijk veel merken die nu willen profiteren van mijn imago, maar ik wil enkel ingaan op iets waar ik een band mee heb of waarvoor ik interesse heb. Gezond eten bijvoorbeeld. Ik at dit vroeger ook al (lacht), ik was al overtuigd voor ik nu ambassadrice ben.”
Een olympisch kampioene die de Belg gezonder wil leren ontbijten? Klinkt logisch. In elk geval meer voor de hand liggend dan bijvoorbeeld destijds atletiekkampioene Tia Hellebaut, die in zee ging met een pizzaproducent, Pizza Hut. Thiam: “Ik wil niemand een steen toewerpen, iedereen moet voor zichzelf uitmaken welke sponsor hij neemt. Toen was sponsors zoeken nog gecompliceerder, nu wordt er meer over atletiek gepraat. En in België is het sowieso voor de meeste atleten verdomd moeilijk om sponsors te vinden. Als Engelse, Amerikaanse of Franse atlete is het makkelijker, hier moet je eerst je sporen hebben verdiend.” Net daarom, zegt Thiam, wilde ze altijd studeren om een diploma achter de hand te hebben. “Sommigen denken dat studeren een gril van mij is, maar dat is niet zo. In België is het noodzakelijk als je als atleet je brood wil verdienen later.” Ook al heeft ze nu als topsportstudente een maandloon van Adeps, de Waalse tegenhanger van Sport Vlaanderen. Ook al lopen de aanvragen vlot binnen.
“Terwijl we voor de Olympische Spelen van Rio 2016 moesten aankloppen bij sponsors, kloppen ze
nu bij ons aan”, zegt Kim Vanderlinden, met Helena Van der Plaetsen Thiams manager. “Maar niet elke aanvraag is een match. Misschien twintig procent procent van de aanvragen, van sponsors of andere aanvragen, bespreken we met Nafi, de andere belanden bij wijze van spreken in de vuilnisbak.”
De aanvragen zijn behoorlijk divers, van een acte de présence op allerlei evenementen, van pensenkermissen tot eindejaarsgala’s; van goede doelen, zoals speelgoed inzamelen
voor kansarme kinderen voor de Franstalige Radio Nostalgie tot Muscic for Life; van interviews in binnenen buitenlandse media. Vanderlinden: “We kunnen en willen niet overal op ingaan. De voorbije weken hebben zowel Helena als ik neen moeten zeggen tegen vijf tot tien aanvragen per dag.”