Het (harde) leven tussen Sportpaleis en Albertkanaal

Op reportage doorheen een door drugs en criminaliteit, maar ook vredelievendheid doordrongen buurt

ronenburg is niet meteen de hipste wijk van de stad. Ze ligt ingekapseld tussen het Sportpaleis, de industrie langs het Albertkanaal, de vernieuwde Brug van den Azijn en het drukke verkeer op de Bisschoppenhoflaan. Talloze culturen en muren vol kunstzinnige graffiti geven de buurt kleur. De wijk kampt met problemen van drugs, criminaliteit en zwerfvuil. Maar qua urbanisatie is er vernieuwing op til, mogelijk de start van een heropleving van deze wijk. Uw krant sprak met enkele bewoners en handelaars die het kloppende hart van deze multiculturele buurt vormen.

BMW’s vol testosteron op straat, kinderen die huppelend de school verlaten, oudere bewoners die naast verloederde voortuintjes staan te keuvelen terwijl een politiecombi patrouilleert. De Kronenburgwijk kent vele facetten. Maar gezellig kun je haar met de beste wil van de wereld niet noemen. Het druilerige regenweer versterkt het mistroostige gevoel in de wijk. In het vrij geometrische, saaie stratenpatroon overheerst grauwheid en zwerfvuil, alle inspanningen van de stad om de buurt aangenamer te maken ten spijt. Zo investeerde ze drie jaar geleden in vergroening en nieuwe speeltoestellen voor de pleintjes. De stad plant ook de creatie van een zogenaamde ‘groene sproet’ in de buurt, bescheiden groen met andere woorden. Qua urbanisatie zijn er nog plannen, met onder meer het project Azijn voor sociale nieuwbouw. De aanzet voor een opwaardering van deze wijk? Er is nog werk aan de winkel, zoveel is duidelijk. Al treffen we ook lichtpuntjes in het straatbeeld. Neem nu het schitterende voortuintje op de hoek van de Van Cortbeemdelei en de Ingenieur Stasstraat, waar de 68-jarige Yves Nagels zonder verpinken de regen trotseert om te tuinieren. “Aan mijn gevel groeien passiebloemen en druiven, waar mijn vrouw confituur van maakt”, toont de joviale man trots. Het voortuintje en de gevel van hun fraaie art-decowoning zijn bezaaid met originele beeldjes en vogelkastjes. Een kleine oase in de straat. Maar een blik op de omliggende huizen leert dat heel wat van deze herenwoningen mits een opknapbeurt een fraaie thuis voor jonge gezinnen kunnen vormen. “Mijn tuin werkt aanstekelijk op de omgeving”, heeft Yves vastgesteld. “Ook de buren beginnen groen aan te planten. Ik schenk hen scheuten van mijn plantjes.” Yves verhuisde zestien jaar geleden met zijn gezin vanuit Het Zuid. “Toen wij daar kwamen wonen, was dat ook totaal geen populaire woonwijk en kijk hoe trendy die nu is. De wijk Kronenburg kent inderdaad problemen, maar er zijn ook al veel huizen gerenoveerd. Ik bekijk het positief. Enkel de luchtkwaliteit laat zeer te wensen over door het drukke verkeer in de omgeving. Maar er zijn qua mobiliteit ook voordelen aan hier wonen”, vindt Yves. “Zo is er prima openbaar vervoer, met de metro tot in het centrum. Ook heel prettig aan deze wijk is het feit dat hier zeer veel nationaliteiten vreedzaam samenleven. Zelf heb ik een heel fijn contact met de kinderen uit de buurt, die me woorden uit hun taal leren. Al nemen ze me vaak in de maling door me onbewust iets schunnigs in het Turks te laten uitkramen”, lacht hij. De vele culturen in de wijk re- flecteren zich in de handelszaken: naast maar liefst drie fritu- ren tegenover het Sportpaleis, vind je in de wijk een restaurant met specialiteiten uit ex-Joegoslavië, een bakkerij met Kosovaarse zoetigheden en een islamitische HACI ARBOGA