Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Een volkse kus
Sinds ik als zesjarig ventje voor het eerst voet op het Rooi zette, leef ik voor Berchem Sport. Ik ken er elke krakende trede, weet bijna ieders naam en zij de mijne. Ik leerde er zelfs mijn vrouw kennen.
Wie het spelletje in onze stad een beetje volgt, kent ‘Reneke Peperkoek’. Rene – zijn leeftijd en achternaam zijn zowat het best bewaarde geheim (na de zwarte boekhoudingen dan) van het Antwerpse voetbal – is fervent Berchemsupporter en woont begeleid in ‘den Amadeus’ in Mortsel. Hij begrijpt het soms allemaal niet zo goed, maar dat maakt niet uit, want zijn hart is van goud. Iedere wedstrijd vraagt hij aan zowat elke toeschouwer kleingeld, geld dat hij in zijn koekendoos stopt en na de wedstrijd op het secretariaat afgeeft. Geld voor een nieuw stadion, want daar droomt hij van: zijn ‘Peperkoekstadion’. Hij mag dan ook alle wedstrijden gratis bijwonen, en als ze hem op verplaatsing een ticketje willen aansmeren, dan lossen zijn medesupporters dat wel op. Rene drinkt altijd veurniet en zijn koekendoos zit altijd vol.
Berchem Sport speelde in 2017 kampioen. Een unicum was het, dat de Antwerpse Drievuldigheid – Berchem, Beerschot en Antwerp vormden vroeger de Entente Anversoise en speelden vele jaren samen in eerste klasse – gelijktijdig een promotie vierden. Berchem is een volkse club, waar jongeren hand in hand met ouden van dagen de ploeg toezingen en het vreugdevuur ontsteken. Berchem is een club waar ‘Reneke Peperkoek’ tussen het feestgedruis door een kus krijgt van de kapitein, en hij daarna weer heel de avond gratis drinkt.