Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Anderlecht leert beloften koken, loonbrieven lezen en reanimeren
Paarswit start UNIEK PROJECT om jonge spelers intellectueel op te voeden
W e kennen allemaal het beeld van de voetballer met zijn sacoche. Naast het voetbal hebben ze (te) veel vrije tijd en dat leidt soms tot uitspattingen. Zo verprutsen sommige talentvolle jeugdspelers af en toe zelfs hun eigen profcarrière en daar doet Anderlecht nu iets aan. De sociale cel biedt de U21 sinds kort allerlei cursussen aan: van Spaans tot koken. “Velen willen voetballers dom houden, wij willen hen net slim maken.”
b
Anderlecht had al het Purple Talentsproject, waarbij de talentrijkste jeugdspelers intensief begeleid worden om het voetbal te combineren met hun middelbare school. Een succes, maar wat dan?
“Voetbal is de enige sport waarbij de beloften weten: slagen we, dan moeten we nooit meer werken”, zegt JeanFrançois Lenvain van de sociale cel van Anderlecht. “Na hun middelbaar zetten die jongens dan ook alles op het voetbal. Maar wat zagen we bij Tielemans en Kawaya? Zij kwamen uit een structuur waarbij ze van ’s morgens 7u tot ’s avonds 21u bezig waren: bus naar school, lessen, training, studie, huiswerk, slapen… Zelfs na een slechte match hadden ze geen tijd om na te denken.”
“Maar na hun achttiende hadden ze soms maar twee uur training op een dag en dat was het. Als je dan in die vrije tijd niets om handen hebt, worden de voetbalproblemen soms levensgroot en
loeren er verleidingen om de hoek.”
En niet alle jeugdspelers zijn zo professioneel als Tielemans om
daaraan te weerstaan. “Ze liggen lang in bed, spelen PlayStation, trekken naar het shoppingcenter, daar lonkt Pizza Hut… Soms heb je na één seizoen al een veel slechtere, passieve speler. We moeten af van het idee dat in de zetel hangen de beste manier is om te recupereren als voetballer. Wij moesten die leegte vullen, want wat spelers doen naast het voetbal bepaalt meestal of ze het maken of niet.”
IJzertekort
Paars-wit nam daarvoor Jan Verlinden – ex-KV Mechelen, ex-Twente en een licentiaat LO – in dienst om samen met Lenvain een uniek proefproject te starten. “Op vrijwillige basis bieden we onze beloften nu cursussen en activiteiten aan die aansluiten bij hun leefwereld. Dat gaat van een bezoek aan een hiphoptentoonstelling, over kookcursussen tot medische en financiële lessen. Neem nu het medische pakket. Onze spelers doen bloedtests en soms blijkt dan dat ze een ijzertekort hebben. Maar vraag hen wat ijzer precies is en sommigen horen het donderen in Keulen. Ze slikken gewoon passief supplementen, maar wij leggen hen dat dan eens uit en gaan bloed geven aan het Rode Kruis.”
“Of het financiële pakket. Dat gaat van een simpele overschrijving doen tot een loonbrief leren lezen. Makelaars verblinden onze jongeren soms met brutosalarissen en dan blijkt dat ze netto veel minder krijgen. Wij vergelijken hun contract eens met hun loonbrief. Bepaalde mensen willen voetballers liefst dom houden, zodat ze van die gasten kunnen profiteren. Wij willen hen net slim maken.”
Kompany als voorbeeld
Anderlecht werkt daarvoor samen met de Brusselse universiteit, die lesgevers afvaardigt om het paars-witte personeel bij te staan. De lessen zijn niet verplicht, maar worden toch gretig bijgewoond. “Behalve voor de taallessen Spaans en Engels kunnen we helaas geen attesten uitreiken”, vervolgt Verlinden. “Maar als een A-kernspeler zoals Gerkens plots interesse toont in onze cursus reanimatie, dan motiveert dat de beloften wel. Zo stel ik me voor dat onze sessie met mediatrainer Frank Van Oss van het VTM-programma
The Voice ook gesmaakt zal wor- den, want daar leren ze hun imago beheren op de sociale media. Of een slipcursus met auto’s. Dé uitdaging is om alles interessant te maken voor een gevarieerd publiek, voor Vlamingen, Walen, Afrikanen...”
Wie de cursussen aan zich voorbij laat gaan, scoort trouwens slechte punten. “Want daar blijkt hun motivatie uit”, zegt Lenvain nog. “Zonder sterke kop ben je verloren in de voetbalwereld. Ik neem vaak Vincent Kompany als voorbeeld. Hoe denk je dat hij na tien blessures tien keer terugvocht? Omdat Vincent naast het voetbal veel andere projecten heeft. Als hij thuis zou zitten, werd hij gek. Het doel is dus dat onze beloften geprikkeld blijven. Als ze finaal dan toch geen profvoetballer worden, zijn ze misschien ook nog gemotiveerd om iets te gaan studeren. Ze mogen niet wereldvreemd worden.”