Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik ben al tevreden als ik één iemand kan helpen”
Bij de Anonieme Alcoholisten waren ze er twee jaar geleden niet goed van: Johan Van Boven (61) nam een cameraploeg mee naar zijn AAbijeenkomst, in Vlaanderen nooit vertoond. De getuigenis miste zijn effect niet: AA kreeg 15% meer volk over de vloer. Vandaag is Johan opnieuw te gast bij Annemie Struyf.
Twee jaar geleden kreeg Annemie Struyf voor het eerst toegang tot een bijeenkomst van de Anonieme Alcoholisten. Die primeur had ze te danken aan Johan Van Boven, die al 24 jaar gestopt was met drinken en met zijn getuigenis anderen wou helpen. Met succes, want de AA kreeg tot 15% meer volk over de vloer. Johan is daar bijzonder blij mee. Hij gaat nog altijd naar de bijeenkomsten van AA. Zijn strijd met alcohol is gestreden, maar hij wil vooral anderen helpen. “Waarmee ik niet zeg dat het gevaar niet om de hoek blijft loeren. Ik raak geen druppel meer aan omdat ik weet dat één glas alles kan veranderen. Ik weet ook dat ik geen alcohol meer ga drinken. Als mijn vrouw op restaurant wijn drinkt, ruik ik eraan om te weten of die geen kurksmaak heeft. Dat kan ik perfect. Ik ben de eerste om voor mijn kinderen een glas champagne uit te schenken als ze op bezoek komen. Ik ben ook geen wereldverbeteraar. Het is niet omdat ik niet drink, dat een ander dat niet mag. Mijn kinderen mogen uiteraard drinken, zolang ze maar niet rijden. Dat weten ze ook.”
Geen stopknop
Vanavond is Johan opnieuw te gast bij Annemie Struyf, twee jaar nadat hij bij haar over zijn verslaving getuigde. Johan vertelde onder meer hoe hij ging joggen en langs zijn parcours flessen drank achter de bomen verstopte. Johan heeft geen spijt van zijn openheid, al heeft hij respect voor de anonimiteit die de AA zo graag nastreeft. “Als ik met klanten op restaurant ga, weten ze dat ik niet drink en waarom. Als ik een nieuw gezicht aan tafel zie, ben ik rechtuit. Ik vertel dat ik niet meer drink, dat ik in mijn leven genoeg gedronken heb. Dan zie je weleens dat de rest van het gezelschap ook water begint te drinken. Dat heeft één voordeel: als we om twaalf uur aan tafel gaan, is de bijeenkomst om halfdrie gedaan en kan iedereen nog gaan werken. Als er wijn gedronken wordt, durft het wel eens later worden en wordt er misschien niet meer gewerkt.”
Johan hoopt dat hij mensen kan blijven inspireren. “Ik ga nog altijd naar de bijeenkomsten en neem er af en toe mensen mee naartoe. Als ik één iemand kan helpen, ben ik al tevreden. Af en toe is het confronterend, zo iemand meebrengen. Dan herken ik mezelf. Iemand die niet kon stoppen als hij dronk. Want dat is een alcoholicus: iemand zonder stopknop. Eén glas is maar één glas, maar voor je het weet, ben je weer vertrokken. Toen ik de alcohol pas had afgezworen, waren er wel eens mensen die zeiden: komaan Johan, drink iets, je bent er toch van af. Dat is misschien goed bedoeld, maar dat doe je beter niet. Omdat het meestal niet bij één glas blijft.”
Oudjaar zonder drank
Al 26 jaar is Johan alcoholvrij. Hij werkt als lobbyist en heeft alles heropgebouwd. Oudjaar vierde hij met een groep van 120 mensen. Zonder drank. “Rond middernacht zie je op zo’n feesten altijd wel een paar mensen die zitten te knikkebollen. Daar heb ik geen last van. Maar zoals ik zei: ik wil de wereld niet verbeteren. Het is niet omdat je graag een glas drinkt, dat je verslaafd bent. Ik weet alleen dat alcohol overal is en dat mensen er niet altijd over durven te praten. Bij AA kan dat, zonder verplichtingen. Ik heb er alles aan te danken.”