Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Het is griezelig om hier te werken”
Drie jaar na aanslag lijkt ‘Charlie Hebdo’ nog altijd in staat van beleg
Drie jaar na de aanslag blijven de bedreigingen binnenlopen op de redactie van Charlie Hebdo. De beveiligingskosten zijn enorm.
Fabrice Nicolino werd geraakt door drie kogels en liep zware verwondingen op bij de aanslag op Charlie Hebdo. Hij sukkelt nog altijd met zijn buik en benen. “Maar ik ben er nog, dus ik ga niet klagen.”
In het recentste nummer van het satirische blad vertelt de journalist over het leven op de redactie, drie jaar na het drama. “Het is griezelig om hier te werken. Nog altijd lopen er bedreigingen binnen. Er zitten gestoorde berichten bij. Soms bijna om te lachen, maar te vaak geven ze de indruk afkomstig te zijn van mensen die echt in staat zijn de daad bij het woord te voegen.”
Panic room
De redactie is vandaag nog altijd een bunker, de veiligheidsmaatregelen blijven draconisch. “We maken gebruik van versterkte deuren en geblindeerde wagens, en er is zelfs een panic room”, vertelt Nicolino aan Fran
ce Info. “Ook zijn er voortdurend agenten aanwezig. Een beangstigende sfeer, alsof we in hartje Parijs in staat van beleg zijn.”
Vorige week liet Riss, tekenaar en redactiechef van het blad, al weten dat de kosten voor de beveiliging stevig oplopen. “Het gaat jaarlijks om 1 tot 1,5 miljoen euro, kosten die het blad zelf draagt. Is het normaal dat in een democratisch land een exemplaar op twee van een tijdschrift dient om de beveiliging van de redactie en de journalis- ten te verzekeren? Vrijheid van meningsuiting wordt een luxeproduct.”
Voor Nicolino hebben de journalisten “de morele en politieke verantwoordelijkheid om verder te doen. Die kunnen we niet ontlopen”. Maar de solidariteit na het rampjaar 2015, toen de verkoop piekte, is snel afgenomen. De omzet van het tijdschrift daalt.
Toujours Charlie
Naar aanleiding van de derde verjaardag van de aanslag, waarbij twaalf doden vielen, werd afgelopen weekend in Parijs een dag van debat georganiseerd door verenigingen die voor de laïcité (verbod op religieuze uitingen in publiek domein) strijden onder de noemer ‘Toujours Charlie’.
“Ik ben Charlie omdat ik elke week voor het tijdschrift werk en een slachtoffer ben van de aanslag”, schrijft Philippe Lançon in de krant Libération. “Maar de slogan die ik op de borst gespeld zag van mijn verzorgers, heeft mij niet lang overtuigd. Aanvankelijk was het een schreeuw van humanisme. Iedereen kon het zijn. Intussen heeft de slogan aan waarde verloren door de politieke vertalingen die er achteraf van gemaakt zijn.”
FABRICE NICOLINO
Journalist
‘Charlie Hebdo’ ‘‘Nog altijd lopen er bedreigingen binnen. Er zitten gestoorde berichten bij.’’