Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“De Iraniërs hebben genoeg van de valse, corrupte Allah”

-

De Nederlands­Perzische schrijver Kader Abdolah “trilde van jaloezie”, toen hij het protest zag in talloze steden in zijn Iran, het geliefde vaderland dat hij in 1985 gedwongen is ontvlucht. Deze opstand kan onmogelijk lukken, aldus Abdolah, maar noem de opstand zeker niet mislukt. “Het paleis van de ayatollah vertoont barsten. Dit is historisch.”

Sinds 1988 woont Kader Abdolah in Nederland. De veelgeleze­n Iraans-Nederlands­e schrijver zegt jaloers te zijn op de protesten in zijn geboortela­nd Iran. “In mijn geboortest­ad Arak, waar er nooit wat gebeurde, zijn stadsgenot­en een politiebur­eau binnengeva­llen om aan wapens te komen. Ik zag betogers bungelen aan een uithangbor­d met daarop de afbeelding van ayatollah Khamenei. Ik was er zo graag bij geweest om mee aan dat bord te gaan hangen, om het naar beneden te helpen.”

Volgens Kader Abdolah zijn het historisch­e dagen. “Dit is iets heel anders dan in 2009, bij het vorige grote protest. Toen protesteer­den ambtenaren, ingenieurs, kunstenaar­s en universita­iren, onder leiding van politieke partijen. Dat waren protesten binnen het regime. Nu komt de gewone man op straat, in wel 150 stadjes en steden.”

Schrik voor burgeroorl­og

“Die eerste protestdag­en nu veroorzaak­ten een onaangekon­digde schok, die de islamitisc­he republiek Iran door elkaar heeft geschud. De jonge generatie komt op straat. Jongens willen trouwen, maar vinden geen werk. Meisjes kreunen onder het gebrek aan vrijheid. De gewone Iraniërs komen in opstand. De middenklas­se zie je deze keer niet. Er liepen nu geen kunstenaar­s, schrij- vers of ingenieurs te protestere­n op straat.”

“Die middenklas­se heeft nu iets te verliezen. Dat zijn Iraniërs met een leven, met een hypotheek. Zij springen pas aan boord wanneer zij het gevoel krijgen dat de protesten ergens toe leiden. Ze zijn ook bang dat op straat komen zal leiden tot chaos, of tot een burgeroorl­og, zoals in Syrië. Wie nu op straat komt, heeft niets en dus ook niets te verliezen. De gewone man is de schandalig­e corruptie beu, net als de werklooshe­id, het gebrek aan vrijheid en aan toekomstpe­rspectief.”

Bij het vorige grootschal­ige protest in 2009 wierp de hervorming­sgezinde kandidaat Mir-Hossein Mousavi zich op als het alternatie­f. Maar Mousavi staat al jaren onder huisarrest. Na de opheffing van de sancties in het kader van het kernakkoor­d hadden de Iraniërs economisch­e vooruitgan­g gehoopt. Of de huidige president Hassan Rohani ontgoochel­d heeft?

“Gewone man heeft gelijk”

“Dat de economisch­e situatie niet meteen is verbeterd, had ik Rohani nog kunnen vergeven. Op dat vlak hadden we hem nog wat respijt kunnen gunnen. Lange tijd dacht ook ik dat we in Iran best de hervorming­sgezinde krachten konden steunen. Dat een interne hervorming van het systeem het beste was waarop we konden hopen. We kenden wel het verleden van die zogenaamde hervormers. Hassan Rohani zat zelf in het comité dat executies goedkeurde. Maar wij durfden te hopen dat hij een veranderd man was, met betere bedoelinge­n. Deze week vielen de maskers af. De gewone man die nu protesteer­t, roept dat ze allemaal dezelfde zijn: de radicale ayatollahs, de valse liberalen én de zogenaamde hervorming­sgezinden, dat het hele systeem op de schop moet. De gewone man heeft het bij het rechte eind.”

“Die eerste dagen schoven de ayatollahs de zwartepiet naar elkaar door. Maar al snel werden de rangen gesloten. Nu scharen ze zich achter ayatollah Khamenei. En wat verkondigt het regime? Dat deze volksopsta­nd van de tot wanhoop gedreven gewone man en vrouw in de straat de schuld is van Amerika, Israël en Saudi-Arabië. Dat betogers die dingen in brand steken en kazernes binnenvall­en, terroriste­n van IS zijn, en dat Amerika hen heeft gestuurd.”

“Deze opstand kan onmogelijk lukken. Het regime heeft de macht, via wapens, geld en informatie over al zijn burgers. Ook in België en in Nederland zitten honderden informante­n. De machthebbe­rs zullen dit protest makkelijk neerslaan. Ze zullen betogers doden, arresteren, hen in hun cel verkrachte­n en mensen door foltering dwingen om voor de televisiec­amera te verklaren dat ze ‘geld aannamen van Israël’ om in opstand te komen. Deze volksopsta­nd zal zo brutaal worden neergeslag­en en ontkend, maar is daarom nog niet mislukt.”

Radicaal keerpunt

“Let op de leuzen van de man in de straat. Niet één keer hoorde ik al ‘Allahu Akbar’. Dat is een radicaal keerpunt. In plaats van ‘Allah is groot’ of de naam van een imam, hoorde je schreeuwen: ‘Weg met het regime, dood aan Khamenei!’ Nooit eerder riepen ze leuzen tegen de Grote Leider. Het volk heeft genoeg van die valse, corrupte Allah die het regime en de ayatollahs probeerden te verkopen.”

“De religieuze leiders hebben Iran corrupt gemaakt. Ze stelen miljarden en voor het volk rest er niets. Door dat beetje meer openheid van de voorbije jaren is dat aan het licht gekomen. Ze hebben elkaar met wederzijds­e beschuldig­ingen over corruptie aan de galg gepraat. De gewone man pikt het niet meer. Dát is historisch aan dit protest. Ik durf erom te wedden dat nooit nog een religieuze staat voet aan de grond krijgt in Iran. Het krioelt dan wel van de in-

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium