Theo Francken

Zou het niet eens verfrissend zijn om de zaken in de juiste context te zien? Sinds de start van de federale regering speelt CD&V verdoken oppositie en proberen met name Kris Peeters en Wouter Beke op alle mogelijke manieren de N-VA onderuit te halen. Alles is toegestaan: verdachtmakingen, lekken, afspraken terugdraaien, samenwerken met de oppositie ... op de partij of op de man, het maakt niet uit. Sinds de start van dezelfde regering voert N-VA de gemaakte afspraken correct uit en legt de partij de klemtonen die ze als rechts-liberale volkspartij verplicht is om te leggen. Niet verwonderlijk dat Theo Francken en Jan Jambon door hun kiezers – en niet alleen hun kiezers – op handen gedragen worden. Dat zint de CD&V niet, waar de leiding klemtonen legt die haaks staan op haar centrum-christelijke waarden en wat door steeds meer kiezers op onbegrip onthaald wordt. Wie zich de schooltijd nog herinnert, ziet in CD&V de typische pesters die op huichelachtige manier tekeergaan, maar de vermoorde onschuld spelen als ze ontmaskerd worden. Het interview met Kris Peeters in De Tijd was daar een schitterend voorbeeld van. Als N-VA-kopstuk Bart Dewever de stekker uit de regering trekt, zal dat niet zijn omdat zijn partij de sfeer verziekt heeft, maar omdat er politiek fatsoen bestaat en omdat de kiezer niet dom is. Wie weet vindt diezelfde kiezer het wel een goed idee om het verkiezingscircus te combineren en korte metten te maken met de huichelarij? Zullen Wouter Beke en zijn trawanten daar over nadenken wanneer ze weer een raket richting Theo Francken afschieten?