Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Flirten, verkrachten of overmeesteren?
D e oogst van één dag in de wereld na #MeToo: nieuw onderzoek geeft aan dat bijna negen op de tien vrouwen in Brussel ooit te maken kregen met seksuele intimidatie op straat. Brussels staatssecretaris Bianca Debaets (CD&V) wil vrouwen een helpende hand toesteken in de vorm van een nieuwe app, waarmee ze snel hulp kunnen inroepen, waar ze zich ook in de stad bevinden. In Frankrijk ondertekenden honderd vrouwen, onder wie actrice Catherine Deneuve, een opiniestuk met als boodschap: ‘Verkrachting is een misdaad. Maar aanhoudend of onhandig geflirt is geen overtreding.’ De vrouwen spreken hun afkeer uit voor het puritanisme dat ze zien opduiken en voor een vorm van feminisme die volgens hen sterk lijkt op mannenhaat. Ze zijn blij met de nieuwe bewustwording van seksueel geweld tegen vrouwen, maar zeggen dat “deze vrijheid van meningsuiting vandaag veranderd is in het tegenovergestelde: men verplicht ons te spreken zoals het hoort en wie weigert hieraan te voldoen, wordt beschouwd als een verraadster, een medeplichtige”. De heersende “koorts om de ‘varkens’ naar het slachthuis te leiden” helpt vrouwen niet om meer autonoom te worden, luidt het. Ze verdedigen “een vrijheid om lastig te vallen die essentieel is voor de seksuele vrijheid”. In Los Angeles zindert de uitreiking van de Golden Globes nog na. Voor één keer voerden de vrouwen het hoogste woord, Oprah Winfrey op kop, terwijl de mannen er wat ongemakkelijk bij zaten. In Nederland maakte mediafiguur Jort Kelder bitse reacties los toen hij in zijn radioprogramma zei: “Ik zou uit eigen ervaring willen zeggen: veel vrouwen dringen bij mij aan om verkracht te worden.” De man was bereid dat nog wat te nuanceren: “Nou ja, niet verkracht in de zin van rapper Boef... Ik heb het idee dat vrouwen, de actieve dertigers, seksueel actiever zijn dan mannen.” Allez vooruit. Goedele Liekens wees er op dat Jort Kelder de vrouwelijke fantasie van overmeesterd te worden kennelijk verwart met verkrachting.
Over één zaak kunnen we het eens zijn: er is wat veranderd en het lijkt er steeds meer op dat dit niet zal overwaaien. We zullen over een jaar niet de archieven in moeten duiken om op te zoeken waar die hele heisa ook alweer over ging. Welke bezwaren Catherine Deneuve en anderen ook hebben, hoe macho Jort Kelder en anderen nog graag klinken, er zal wel niemand zijn die de klok wil terugdraaien.
In een interview in Humo zei de Nederlandse opiniemaker Rutger Bregman: “Mijn zussen en mijn vrouw blijken totaal anders in de wereld te staan dan ik. Een van mijn zussen gaat in de trein nooit op een tweepersoonsbank zitten omdat al twee keer een kerel zich naast haar ging zitten aftrekken. Ik heb daar nog nooit één seconde over nagedacht: ik ga zitten waar ik wil.” Nu de vrouwelijke helft van de mensheid nog.