Werk aan de winkel

Het is om moedeloos van te worden. Een ambitieuze jonge vrouw die het schopt tot Miss België wordt uitgescholden omdat ze van Filipijnse afkomst is. Een hoofdinspecteur bij de Mechelse politie die voor de rechter moet komen wegens het aanzetten tot haat en discriminatie krijgt in de rechtszaal de steun van vijftig collega-agenten. Waarom blijft het zo moeilijk om racisme te bannen uit onze samenleving? En hoe keren we het tij?

Er wordt dus een Miss België verkozen die hier geboren en opgegroeid is, die keihard gewerkt heeft om haar opleiding voor piloot zelf te betalen, die vlot praat, er aardig uitziet en vast van plan is om ons land waardig te vertegenwoordigen. En toch zijn er mensen die op de sociale media menen haar te moeten beledigen wegens haar afkomst. Het zijn er gelukkig weinig. Het aantal steunbetuigingen lag veel hoger. Maar waarom gebeurt het elke keer weer? Het lijkt bij sommige mensen een reflex: iemand van buitenlandse afkomst komt in het nieuws en hop… ze keilen er een racistische uitspraak tegenaan.

Staatssecretaris voor Gelijke Kansen Zuhal Demir kondigde meteen een ‘interfederaal actieplan tegen racisme en discriminatie’ aan. Dat is wat een staatssecretaris moet doen. Ze moet op alle fronten het racisme bestrijden. In een diverse samenleving als de onze is het een vernietigende kracht. Mensen moeten worden beoordeeld op wat ze doen, niet op hun afkomst. Als er een plan nodig is om iedereen daarvan te overtuigen, dan maar een plan. Maar dat alleen zal niet volstaan.

In Mechelen bijvoorbeeld is er meer nodig. Daar lijkt een crisisaanpak aangewezen. Als vijftig agenten van een korps van ongeveer vierhonderd manschappen openlijk een agent steunen die verdacht wordt van het aanzetten tot haat, dan is er iets grondig mis in het korps. Het kan zijn dat het hele incident berust op een misverstand, zoals sommige agenten beweren, maar de foto en de tekst waar het om gaat, tonen wat ze tonen. Politieagenten zouden de eersten moeten zijn om te begrijpen dat ze in deze zaak hun collega onmogelijk openlijk kunnen steunen. Om welke reden ze er ook waren, ze lijken de discriminatie goed te keuren. En dat legt een zware hypotheek op hun verder functioneren. Vandaag moeten ze weer de straat op om agent te zijn voor álle Mechelaars, ongeacht hun afkomst. Kan dat nog? Het Mechelse korps kwam twee jaar geleden al eens onder vuur te liggen wegens racisme. Alle klachten werden toen onderzocht en ongegrond verklaard, maar de vertoning in de rechtszaal gisteren maakt duidelijk dat er nog altijd een probleem bestaat. Ofwel hangt er wel degelijk een sfeer waarin racisme kan gedijen ofwel is het korps verdeeld en heeft de korpsleiding de zaak niet meer onder controle. Mechelen verdient beter dan dit. Werk aan de winkel dus voor de beste burgemeester van de wereld.