Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Kampioen aan de zuurstoffles
Meest prestigieuze club van het land zit in een impasse als nooit tevoren
Deze week trekt de Jupiler Pro League zich weer op gang, maar de regerende landskampioen zit momenteel in een impasse als nooit tevoren. Niet alleen financieel, ook sportief: met dertien punten achterstand op Club Brugge wil paarswit al niet meer spreken over de titel en versterkingen blijven uit. En structureel: nieuwe eigenaar Coucke neemt de club pas op 1 maart in handen. Tot die dag zit Anderlecht bestuurlijk in niemandsland. Geen geld, geen spits, geen bestuur... SOS Anderlecht!
GEEN GELD...
Anderlecht haalde vorig boekjaar ondanks een recordopbrengst van 104,5 miljoen euro af met een winst van nauwelijks 0,4 miljoen euro. “Ik wist al bij de overname dat Anderlecht het deze winter niet breed zou hebben”, liet overnemer Marc Coucke al noteren. Waarop de ondernemer, die pas op 1 maart officieel de club in handen mag nemen, contractueel liet vastleggen “geen miljoenen schulden te maken.” En zo kreeg CEO Herman Van Holsbeeck naar eigen zeggen een wel heel dunne enveloppe voor transfers. Eigenlijk een lege, met daarin een nota: eerst verkopen. Zodat zelfs de enige versterking Kenny Saief, bankzitter bij AA Gent, alleen maar gehuurd kon worden. Maar zelfs als Stanciu vandaag officieel een speler van Sparta Praag wordt en Anderlecht vier miljoen voor de Roemeen vangt, dan nog zou er zijn afgesproken dat er alleen mag worden gehuurd.
Harbaoui bracht ook al 500.000 euro op, maar ook die mogen niet zomaar worden uitgegeven. Zelfs indien Dendoncker alsnog pakweg twintig miljoen euro wordt gevangen, is nog zeer de vraag hoeveel daarvan mag worden uitgegeven, gezien het credo ‘huren en niet kopen’. Op die
manier wordt het niet simpel om die broodnodige topspits - willen ze nog een beetje meespelen voor de titel - aan te trekken. Was Anderlecht ooit zo armlastig?
GEEN SPITS...
Werd voor het seizoen over de spelersgroep nog geroepen “nooit zoveel kwaliteit”, in december en dan vooral na de 5-0-pandoering op Club Brugge klonk overal “te weinig kwaliteit”. En dan vooral in de spits. Want Lukasz Teodorczyk, vorig seizoen nog twintig goals in de reguliere competitie, is dit seizoen een onverklaarbaar drama - nog maar drie stuks. De peperdure spits - 1,7 miljoen euro per jaar moet nu weg. Maar welke club betaalt nog een fatsoenlijke prijs voor de balorige Pool? Bovendien bleken noch Harbaoui noch Beric een mogelijk alternatief, beiden zijn al doorgesluisd naar Zulte Waregem en Saint-Etienne, een retourtje. En op de geblesseerde Onyekuru, een noodoplossing die Vanhaezebrouck geen oplossing vindt, wordt nog nauwelijks gerekend, een operatie lijkt onafwendbaar.
Een groot spitsenprobleem dus en al passeerden al een rits zogenaamde ‘targets’ - Paciênca, Boakye, Dimata, Mitrovic - de revue, tot vandaag is Teo de enige spits. Het is zowaar al rekenen op een paar jonge beloften. En dat is alleen nog maar het spitsenprobleem. Want achterin zijn Najar en Kara nog geblesseerd, wordt Deschacht almaar ouder en moet Dendoncker, transfer in zijn hoofd, depanneren. Toch maar weinig zuurstof achterin.
GEEN BESTUUR...
Alleen Roger Vanden Stock weet wat hem vanaf 1 maart 2018 wacht. Erevoorzitter van de club waar hij 22 jaar voorzitter van was. Maar hoe de structuur van Anderlecht er vanaf dan zal uitzien, is één groot vraagteken. Welke rol voor CEO Jo Van Biesbroeck als Michael Verschueren komt? En, vooral: volgt Luc Devroe daadwerkelijk Herman Van Holsbeeck op als sportief directeur - de huidige TD van Oostende steekt zijn goesting nauwelijks weg. Er is nog steeds een raad van bestuur die wordt aangestuurd door de aandeelhouders, maar voor de dagelijkse leiding zit de club tot eind februari - en dan vooral nog de rest van januari - eigenlijk zonder bestuur. Het is zeer de vraag hoe daadkrachtig deze overgangsregering is, hoe verongelijkt of gedemotiveerd zou een andere vraag kunnen zijn. Van Holsbeeck wil alvast niet worden afgerekend op deze transferperiode.
… MAAR TOCH AL EEN VOETBALVELD
Die zorg is toch al weg. En het gaat om de grond van de zaak in het voetbal: een grasmat om op te voetballen. Bijna ontbrak het de club zelfs daaraan, het veld van paars-wit lag er erbarmelijk bij, maakte goed voetbal onmogelijk. Coach Hein Vanhaezebrouck wond er zich eind vorige week nog over op: “Het moet er ook niet komen op 1 juni, hé.” Maar Anderlecht heeft intussen dan toch de voorlopig beste en sterkste grassoort uitgevogeld: gisteren zijn in het Constant Vanden Stockstadion dan toch de werken begonnen voor een nieuw veld, binnen vijf maanden komt er een nieuwe veldverwarming.
Geen dag te vroeg. Volgende week woensdag speelt Anderlecht zijn eerste thuiswedstrijd van 2018. Het gras zal er liggen, maar of ’s lands meest prestigieuze club tegen dan alweer - een beetje - is rechtgestaan...?