Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Danser ben je voor het leven”
Gewezen topdanseres Bernice Coppieters als docent even weer thuis bij Ballet Vlaanderen
Als topballerina trok ze 27 jaar de wereld rond, maar sinds twee jaar staat Bernice Coppieters (47) aan de andere kant van de spiegel. De jongste dagen was de Dendermondse te gast bij Ballet Vlaanderen om de dansers in te wijden in de choreografie van Faust, vanaf morgen te zien in de Stadsschouwburg.
Nadat ze in de periode 1989-1991 als 17jarige begon te dansen bij het Koninklijk Ballet van Vlaanderen, was Bernice Coppieters tot 2016 prima ballerina bij Les Ballets de Monte-Carlo. Ze werd er de muze van Jean-Christophe Maillot, de choreograaf die vorige week nog de Life Time Achievement Award van de Prix de Lausanne won. Om de dansers van Ballet Vlaanderen diens Faust aan te leren, is ze deze dagen in Antwerpen.
Hoe voelt het om weer thuis te zijn, Bernice?
Heerlijk! Ik studeerde sinds mijn elfde aan de Koninklijke Balletschool in Antwerpen, en mijn carrière ging hier ook van start. Intussen woon ik al 27 jaar in Frankrijk, waar ik twee jaar geleden gestopt ben met dansen. Ik begeleid nu gezelschappen bij het instuderen van de choreografieën van Jean-Christophe Maillot, de artistiek directeur van Les Ballets de Monte-Carlo. Aan de andere kant van de spiegel staan geeft veel voldoening. Als danser kijk je altijd naar wat beter kan. En gaandeweg, eens de 35 voorbij, merk je dat je met dezelfde inspanning minder bereikt. Ik heb tot mijn 45ste gedanst, maar de laatste jaren haalde ik mijn kracht vooral uit emoties. Ouder worden, en tijdig stoppen, is moeilijk voor een danser.
Heb je, achteraf bekeken, te lang gedanst?
Zeker niet. Als danser is het je grootste wens om daar op dat podium te staan. Danser blijf je voor het leven. Je wil niet stoppen. Ik vind het nu zalig om mijn ervaring door te geven. Omdat ze te veel luisteren naar pijn, denken jonge dansers vaak dat ze tekortschieten, maar we kunnen veel meer dan we denken. Pijn op zich is niet erg, de vrees ervoor wel. Een danser zijn grenzen helpen verleggen geeft me veel voldoening. Het is alsof ik nog steeds dans, maar nu met jongere, andere lichamen.
Wat voor werk is Faust?
Jean-Christophe Maillot wil vooral een verhaal vertellen. In dit geval dat van de oude dokter Faust die om weer jeugdig te worden zijn ziel verkoopt aan de duivel. Wanneer Faust verliefd wordt op de naïeve Marguerite, lijkt het onheil onafwendbaar, terwijl ook de Dood rondwaart. In dit werk komt het erop aan de balans te vinden tussen interpretatie, muzikaliteit en de vorm. De muziek van Liszt wordt live gespeeld
BERNICE COPPIETERS Exballerina
door het Antwerp Symphony Orchestra, met een mooie koorpassage toe.
Faust dateert uit 2007. Hoe klassiek is zo’n jong stuk?
Onze Faust laat zich indelen bij de klassieke balletten. Voor Maillot is de klassieke vormtaal onontbeerlijk. Er wordt gedanst op pointes, maar de interpretatie van het verhaal is van deze tijd. Net als het decor, dat met rood, wit en zwart erg esthetisch aandoet.
Heeft een leven vol ballet veel offers gevergd?
Zo voel ik dat niet aan: het is alsof dansen mij is overkomen, en ik niet anders kon. Natuurlijk moet je gaandeweg knopen doorhakken. Dat ik geen kinderen heb, is een bewuste keuze. Door mijn werk ben ik zes tot acht maanden per jaar uithuizig. Mijn kroost voortdurend uitbesteden zou me ook ongelukkig maken. Ik heb gekozen voor mijn carrière, en met kinderen had ik die niet ten volle kunnen beleven. Daarbij, ik heb óók kinderen: al die jongens en meisjes die ik zo graag inwijd in dans.
Faust, van 20 tot 28/01, Stadsschouwburg Antwerpen. www.operaballet.be
‘‘Het is alsof ik nog steeds dans, maar nu met jongere, andere lichamen.’’