Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Warm afscheid voor slachtoffer explosie Paardenmarkt
Kerk in Halle-Zoersel te klein voor uitvaartdienst van Paul Van Laerhoven vol warme getuigenissen
Honderden mensen hebben in de kerk van HalleZoersel afscheid genomen van Paul Van Laerhoven (39), een van de twee dodelijke slachtoffers van de explosie op de Paardenmarkt in Antwerpen.
De man was enorm geliefd en had een grote familie. Zelfs vijf minuten voor aanvang van de dienst stond nog een lange rij aan te schuiven om de kist achterin de kerk een laatste groet te brengen. De zijbeuken en hal stonden rijendik volgepakt met vrienden, familie en collega’s.
Onder meer Zoersels OCMWvoorzitter Katrien Schryvers en conservator-directeur Abraham Rammeloo van het Arboretum Kalmthout woonden het afscheid bij. Frédéric Monsieur, de levenspartner van Paul Van Laerhoven, bedankte aan het einde van de dienst alle aanwezigen en zijn familie en schoonfamilie voor hun steun, maar ook uitdrukkelijk de hulpdiensten, brandweer en slachtofferhulp.
Samen in de zetel
Hij bedankte ook Antwerps burgemeester Bart De Wever (N-VA), voor het constructieve gesprek achteraf, en de belofte van de burgemeester dat hij lessen zal trekken uit wat er gebeurd was in de eerste momenten na het terugvinden van het lichaam van Paul Van Laerhoven. Frédéric had via de media moeten vernemen dat zijn partner overleden was. Hij vroeg ook om speciaal te denken aan alle andere slachtoffers en gewonden die er nog zijn. Zijn gedachten gaan ook uit naar de familie van het andere overleden slachtoffer.
Frédéric vertelde hoe hij die noodlottige avond televisie zat te kijken, terwijl Paul naast hem op zijn iPad een artikel aan het lezen was. Het volgende moment was hij alles kwijt. Terwijl ze vol plannen zaten en droomden van een ander appartement en nog vele reisjes. “Jij was altijd de positieve, terwijl ik meer het negatieve zie. Voortaan zal ik in situaties altijd denken: hoe zou Paul nu gereageerd hebben?”
De afscheidsviering werd een heel persoonlijke dienst, met veel muziek en getuigenissen. Zijn moeder liet een tekst voorlezen over haar vijfde geborene, een man met een gouden hart. “Dit hoort zo niet te zijn.” Ze vertelde hoe hij thuis op de boerderij als kind al in de weer was met bloemen en planten en stinkertjes zaaide. Van een bedeesde jongen groeide Paul uit tot een zelfzekere man, die heel aanwezig was. Of ze een bord kon bijzetten, vroeg hij aan de telefoon als hij in de buurt van het ouderlijk huis was. Of soms sprong hij binnen en zei hij: “Moeke, ik heb een brood bij, eet jij de rest maar verder op.” Of hoe hij op feestjes er altijd voor zorgde dat alle glazen vol waren, want Paul was iemand die altijd eerst aan de anderen dacht. Of hoe fier hij was toen hij met zijn magnolia’s prijzen won.
Harde werker
Een schoonbroer schetste in naam van de zussen en broers hoe Paul eerst naar de vakschool ging, maar dat het eigenlijk zijn ding niet was. In de tuinbouwschool zat hij helemaal op zijn plaats. Later haalde hij nog een graduaat in Geel. “Als enige van ons vond je je stekje in Antwerpen. We zullen de feestjes en uitstappen bij jou in Antwerpen nooit vergeten.”
Paul Van Laerhoven laat ook een groot gemis na bij zijn collega’s van de Vlaamse overheid, zo bleek uit een getuigenis die zijn collega voorlas. Hij stond bekend als een heel harde werker, oprecht, écht en puur, met een grote expertise.
Ook zijn vrienden kwamen vertellen over Paul, die ondanks zijn drukke agenda altijd klaarstond. “Wie zal er nu tegen mij zeggen dat alles wel goedkomt?”
De instorting op de Paardenmarkt deed niet alleen een gebouw, maar ook vele levens instorten, sprak de voorganger. Partner Frédéric zei al af te tellen naar het moment dat hij Paul zou terugzien. Hij moet niet alleen het overlijden van zijn partner, maar ook dat van zijn vader twee maanden geleden verwerken.