“Iedereen zegt me dat Coucke de goede keuze was”

Ereburger Roger Vanden Stock betreurt de timing van verkoop van Anderlecht, maar niet de naam van zijn opvolger

De gemeente Anderlecht verleende Roger Vanden Stock (75) gisteren de titel van ereburger. De afscheidnemende voorzitter en zijn vrouw Kiki pinkten meer dan één traan weg. Uit fierheid, maar ook met spijt in het hart. Vanden Stock had zijn club het liefst

verkocht aan Marc Coucke na het seizoen of na een titel, maar door interne en externe druk lukte dat niet. Daardoor dobbert Anderlecht nu even rond als een stuurloos schip. “Bij elke beslissing moeten we nu twee keer nadenken, terwijl we vroeger spontaan tot actie overgingen. Maar dat keert

wel terug, hoor.”

De hele familie Vanden Stock tekende gisteren present op het gemeentehuis van Anderlecht. Vrouw Kiki, dochters Julie en Claire en ook een aantal goede vrienden. Toen burgemeester Eric Thomas de schaal van het ereburgerschap overhandigde, klonk het applaus erg gemeend. “Iedereen vraagt me of dit de bekroning van mijn carrière is”, lachte Roger Vanden Stock. “Jongens, ik ben nog niet dood, hé. Vanmorgen was ik nog bij de dokter en hij verklaarde me fit en wel. Het enige wat ik me moet aanschaffen, is een antisnurkmachine, zodat ik mijn vrouw niet wakker hou.”

U had dus geen slapeloze nachten tijdens het verkoopsproces?

“Nooit. Maar ik zou ook niet van een opluchting spreken. Als je zoveel van een club houdt, sta je ze niet graag af. Maar ik zal ook nooit helemaal afscheid nemen van Anderlecht. Ik ben hier geboren en zal hier blijven tot mijn laatste dagen. Meer dan veertig jaar, waaronder twintig als voorzitter, werk ik al voor de club en ik zal ze blijven steunen. Als Marc Coucke raad nodig heeft, kan hij altijd bij

mij terecht.”

U kunt zich geen leven voorstellen zonder Anderlecht?

“Neen. Onlangs was ik op vakantie in Myanmar en in één van die tempels werd ik plots herkend door een plaatselijke gast. Bleek het een fanatieke voetbalsupporter

te zijn die wist dat ik voorzitter van Anderlecht was. Om maar te zeggen hoe bekend de club is en hoe hard ik gelinkt ben

aan de club.”

Straks volgt Marc Coucke u op. Liever Coucke dan Paul

Gheysens?

“De keuze viel op Marc Coucke en ik heb geen spijt. Al mijn vrienden zeggen ook dat hij de beste keuze was, want Coucke wil dat Anderlecht Anderlecht blijft. Om de twee jaar moeten we minstens één titel pakken en misschien krijgen we door hem ook weer meer Europese uitstraling dan voorheen. Het voetbal evolueert, maar daarom zeg ik ook al jaren dat we aan opvolging moesten denken.”

Waarom moest Anderlecht opeens midden in het seizoen verkocht wor

den?

“Maar dat wilde ik niet. Dat de timing verkeerd is, is jullie schuld. In jullie kranten werd gelekt dat Anderlecht aan een overname werkte. En eens zoiets bekend is, kun je niet meer onderhandelen in de luwte. Dat zou leiden tot wantrouwen.”

Er wordt ook gezegd dat u per se vóór 1 januari wilde verkopen omdat dat fiscaal gunstiger was.

“Dat was secundair. Pas later kwam bij sommigen die aandelen hadden via een vennootschap het besef dat het interessanter was te verkopen voor Nieuwjaar.”

Anderlecht is tijdens dit machtsvacuüm nochtans ook een stuurloos schip.

“Ik geef toe dat het moeilijk is, want er is nu weinig geld. De oude voorzitter mag minder beslissen dan voorheen en de nieuwe mag nog niet ingrijpen. Bij elke beslissing moeten we twee keer nadenken.”

Is een verkoop van Dendoncker of Trebel de manier om geld in het laatje te krijgen?

“Neen. Als Anderlecht Dendoncker en Trebel verkoopt, is niemand nog bang van ons. Voor 15 à 20 miljoen vertrekt Leander niet. Dat hij nu gewoon bij ons blijft. Dan is hij zeker van het WK. Hij heeft hetzelfde profiel als Kompany en als Vincent niet fit blijkt, zal Leander spelen in Rusland en kan hij nadien naar veel grotere clubs dan West Ham.”

Anderlecht gaat dus de markt op met slechts de 5 miljoen van Stanciu?

“Op een bepaald moment moet je aanvaarden dat je verlies maakt op je investering. Ik heb geen spijt dat Stanciu weg is omdat we dachten dat Nicolae véél beter was dan wat hij hier liet zien. Ik hoop nu dat er nog een spits komt, maar toppers die vijftien goals maken, haal je maar moeilijk in één week tijd. Maar Herman Van Holsbeeck doet zijn best.”

Had u Anderlecht niet liever willen verlaten door de grote poort? Met een 35e titel of spelend in het Eurostadion?

“Tja, het Eurostadion zag er lange tijd rooskleurig uit, maar nu geloof ik niet meer dat het er komt. Ik heb alleszins gehoord dat Marc Coucke zijn eigen stadion wil, beheerd door de club. Misschien staat de gemeente Anderlecht dus onder druk om in een locatie te voorzien. De uitbreiding van het Constant Vanden Stockstadion lijkt me niet de ideale manier.”

Coucke zal voor dat stadion nog oorlogen moeten uitvechten met Gheysens en Verhaeghe.

“Daar ga ik niet veel commentaar op geven. Marc Coucke heeft gelijk dat België nood heeft aan nieuwe stadions. Er is weer sprake van een Beneliga - een competitie samen met Nederland - maar zonder nieuwe stadions kan geen enkele Belgische club concurreren met de Hollanders. Wat als niemand elkaar een nieuw stadion gunt? Ja, dan is dat zo, hé.”

Dan toch een zorg minder voor u?

“Misschien gaan we zonder het voetbal wat meer genieten. Het leven is mooi en kort, maar ik ga me pas echt zorgen maken als ik 103 jaar ben. Mijn ouders overleden allebei op hun 94e en de volgende generatie heeft door al die gespecialiseerde dokters recht op tien jaar meer. Ik kan dus nog veel bereiken in mijn leven. Over 25 jaar vieren we in dit gemeentehuis een eeuweling.”