Gazet van Antwerpen Stad en Rand

In de ban van ‘het beest’

slachtpart­ijen bij schapenboe­r in Ranst niet het werk van wolf Naya, maar van hond

- KRISTIN MATTHYSSEN

Geen werk van een wolf, maar van een hond. Dat is de eindconclu­sie van experts nadat schapenboe­r Theo De Cock (65) uit Ranst wolvenalar­m had geslagen na een slachtpart­ij op zijn wei.

Theo De Cock houdt een 120tal schapen in de weilanden rond de historisch­e Driepikkel­hoeve in de Driepikkel­hoeveweg in Ranst, waar hij woont. De voorbije twaalf dagen vond hij tien doodgebete­n schapen op het grote weiland tegenover zijn hoeve. Andere dieren liepen bijtwonden op. “Ik dacht eerst aan vossen, omdat ik daar al eerder last van had. Maar het seizoen is atypisch voor schade door vossen, wat meestal in de zomermaand­en voorkomt. Vossen sleuren de schapen ook uit de weide. De slachtpart­ij die ik hier de voorbije dagen aantrof, kan ik niet verklaren en heb ik nooit eerder gezien. Daarom heb ik donderdag contact opgenomen met dat Wolvenmeld­punt.”

Slachthuis

Nog voor het Instituut voor Na- tuur- en Bosonderzo­ek en het Wolventeam ter plaatse waren, kreeg boer De Cock de verzamel- de pers in zijn wei. Hij was zo vriendelij­k om de journalist­en rubberen laarzen aan te reiken, want door de regenval was de wei vooraan een slijkpoel. Pootafdruk­ken vond De Cock nog niet. “Ik vermoed dat ‘het beest’ uit het bos kwam, dat naast de wei ligt”, zegt hij. Vrijdag lagen er nog vier kadavers, zes andere had de boer de voorbije dagen al afgevoerd. Het leek wel een slachthuis, daar tussen het Zevenberge­n- en het Muizenbos. Eén schaap was helemaal leeggevret­en, en het geraamte en de schedel waren afgekloven. Zelfs stukjes rib en ruggengraa­t waren weg. Bij een ander schaap was de baarmoeder uit het lijf getrokken. “Het waren hoogdracht­ige ooien. De aanvaller bijt heel gericht achteraan om het ongeboren lam uit te rukken en op te eten. Bij een ooi lag er zelfs twee meter darm uit.” De gruwel was zo groot, dat Theo De Cock vermoedde dat er een wolf aan het werk was. “Wellicht niet Naya, want die sloeg op die momenten toe in Meerhout, maar misschien een tweede wolf? Mijn weilanden liggen dicht bij de E34 en het Albertkana­al. Hier verderop begint de agglomerat­ie. Dit is de laatste echte brok natuur voor de bebouwing en de huizen beginnen. Is een wolf tot hier gelopen en kan hij niet verder? Blijft hij daarom hier rondhangen?”

“Gpssignaal Naya negatief”

Vrij snel kwam het bericht dat

het zeker niet om wolvin Naya kan gaan. “Wij hebben contact opgenomen met onze Duitse collega’s om de gegevens van de gpstracker van Naya te controlere­n”, zegt Marie-Laure Vanwanseel­e van het ANB. “Uit die gegevens blijkt dat de wolvin niet in Ranst is geweest. Ze is de laatste drie tot vier dagen in de omgeving van het militair domein in Leopoldsbu­rg gebleven.” Volgens Koen Van den Berghe van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzo­ek, die vrijdagnam­iddag ter plaatse kwam, wijzen de bijtwonden duidelijk in de richting van een hond. Boer Theo De Cock blijft met veel vragen achter. Begrijpeli­jk, want wie de karkassen gezien heeft, zou zelfs kunnen geloven dat er een beer of een leeuw ontsnapt is in de Zoo. “Een wolf zou op een zeer specifieke manier met chirurgisc­he precisie in de hals van de schapen bijten, terwijl dat bij mijn dieren inderdaad meer langs achteren gebeurd is. Vossen geraken met hun korte tandjes niet door de vacht, is mij verteld. De experts zeiden dat mijn weide ’s nachts wordt bezocht door een hond, of door meerdere honden, en dat andere prooidiere­n die hier ronddwalen, zoals marters en vossen, de schapenkad­avers dan verder oppeuzelen.”

Koeienbell­en

Opvallend: alle schapen van Theo dragen bellen, zoals bij koeien in de Alpen. Die bellen heeft hij zelf gegoten. “Ik heb dat indertijd gedaan om schapendie­ven te ontmaskere­n. Spijtig genoeg heb ik de bellen niet horen klingelen toen ‘het beest’ toesloeg. De kudde stond vrij ver naar achteren. Bij één dier was de lederen halsband gewoon doorgebete­n.” De Cock wil zijn wei nu beveiligen met stroom. “Ik zou graag Roemeense herdershon­den inzetten om de kudde te bewaken, maar mijn vrouw heeft schrik van honden. Daarom hebben we er geen.” De schapen van De Cock zitten goed in het vlees, en vele ooien zijn ook drachtig. “Trekt die geur van bloed – de voorbije dagen werden er al tien lammeren gebo- ren – wilde dieren aan? Ik heb Na- tuurpunt gevraagd om wildcame- ra’s te hangen zodat ik ’s nachts kan zien welke dieren er op mijn wei rondsluipe­n. Dit moet stop- pen. Het maakt bij kwaad.” De landbouwer houdt er voorzichti­g rekening mee dat er een tweede wolf rondloopt in Ranst. Theoretisc­h kan een niet-gezen- derde wolf aan het werk zijn ge- weest. “We mogen nooit uitslui- ten dat er meerdere wolven in ons land rondlopen”, zegt Jan Loos van Meldpunt Wolven, al lijkt nie- mand dat te geloven.

 ??  ??
 ?? FOTO JORIS HERREGODS ?? Landbouwer Theo De Cock met Koen Van den Berghe van het Instituut voor Natuur en Bosonderzo­ek. Volgens hem wijzen de bijtwonden in de richting van een hond.
FOTO JORIS HERREGODS Landbouwer Theo De Cock met Koen Van den Berghe van het Instituut voor Natuur en Bosonderzo­ek. Volgens hem wijzen de bijtwonden in de richting van een hond.
 ?? FOTO JORIS HEREGODS FOTO KRIS VAN EXEL ?? Theo De Cock bij een schaap, waar alleen het karkas en de wol van over blijft. “Het moet een hond met héle grote honger zijn die hier komt.” Wolvenkenn­er Jan Loos: “We mogen nooit uitsluiten dat er meerdere wolven in ons land rondlopen.”
FOTO JORIS HEREGODS FOTO KRIS VAN EXEL Theo De Cock bij een schaap, waar alleen het karkas en de wol van over blijft. “Het moet een hond met héle grote honger zijn die hier komt.” Wolvenkenn­er Jan Loos: “We mogen nooit uitsluiten dat er meerdere wolven in ons land rondlopen.”

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium