Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Er vielen overal klappen”
Knokpartij tussen security en entourage Sanne Cant ontsiert gouden medaille MAANDAG 5 FEBRUARI 2018
Wat een gelukzalig moment voor Sanne Cant en haar ploeg moest zijn, veranderde zaterdag in een kleine nachtmerrie. In de marge van de podiumceremonie kwam het, door de schuld van enkele brutale securitymensen, tot een regelrechte knokpartij. Teammanager Philip Roodhooft werd geboeid afgevoerd, maar snel weer ‘vrijgelaten’. Hij dient een klacht in.
Een blauw oog, een dikke lip en een gehavende kaak. Zondagochtend waren de sporen nog altijd zichtbaar op het gehavende gezicht van Philip Roodhooft. Allemaal het resultaat van een incident dat het WK in Valkenburg zaterdagavond even helemaal op zijn kop zette. Het gebeurde een twintigtal minuten na de aankomst van de vrouwenwedstrijd. Sanne Cant was net gehuldigd toen Philippe Roodhooft, die het tafereel achter het podium gadesloeg, achter hem tumult hoorde.
“Dieter Clerx, de mecanicien van Sanne, en haar broer Kevin wilden Sanne feliciteren, maar mochten van de security niet door”, legt Roodhooft uit. “Ze hadden blijkbaar niet het juiste pasje. Daarop volgde een discussie. Waarbij ik plots zag hoe mijn broer Christophe hardhandig werd aangepakt. En niet alleen mijn broer. Kevin en Dieter werden niet weggeleid, ze werden letterlijk over de grond weggesleurd. Onwezenlijk. En dus wilde ik de gemoederen bedaren.”
Maar vervolgens werd de scène alleen maar grotesker.
“Plots escaleerde het compleet”, knikt Philip. “Onwezenlijk. Er vielen overal klappen. Bepaalde securitymensen gedroegen zich onwaarschijnlijk agressief. Niemand die ze kon bedaren. De organisator, Tom Van Damme (voorzitter van de Belgische wielerbond, red.), zelfs bondscoach Sven Vanthourenhout deden er alles aan om de boel te kalmeren. Ook mijn vrouw stond intussen in de buurt. Maar er was geen lievemoederen aan.”
Iets wat een zichtbaar aangeslagen Vanthourenhout beaamde. “Het was niet om aan te zien. Niet normaal. Je kan maar blij zijn dat er geen kinderen in de buurt waren.”
Pas toen de politie tussenbeide kwam, ging de heisa toch een beetje liggen.
“Maar plots werden ik en mijn vrouw aangewezen als diegenen die de onrust veroorzaakt hadden”, zegt Philippe Roodhooft. “We moesten mee naar het politiekantoor in Maastricht.”
Krasser: Roodhooft werd langs de mensenmassa aan het hoofdpodium heen geboeid weggevoerd. “Frank Vandenbroucke-gewijs”, kan hij er een dag later al om lachen. “Ik zei nog tegen de agenten dat dat echt niet nodig was. Ik was intussen alweer helemaal rustig. (lacht) Ik ging echt niet wegvluchten of zo. Maar ze stonden erop: ik moest boeien om.”
Excuses van politie
Terwijl de rust aan het podium geleidelijk aan weerkeerde en zowat alle omstaanders de veel te agressieve securitymensen met de vinger wezen, moest Roodhooft intussen zijn verhaal doen op het kantoor.
“Eerst schrok ik nog. Ik vroeg hoe lang ik er moest blijven. Dat zal toch
tot morgenvroeg zijn, was het
antwoord. Dan pas kunnen we je
voorleiden.”
Tot Roodhooft zijn verklaring had afgelegd.
“Die stemde perfect overeen met enkele getuigenverklaringen”, zegt hij. “Waarna we meteen mochten beschikken. Er is zelfs geen pv opgesteld en de politie heeft zich geëxcuseerd voor het optreden van de security. Ze boden zelfs aan om ons terug naar het hotel te brengen.”
De enige die uiteindelijk wel een klacht indiende was Roodhooft zelf, tegen de security-agent. “Simpelweg omdat ik dit niet wil laten passeren.”
En Sanne Cant? Die had van het hele incident aanvankelijk niets gemerkt. “Anders was ik mij wel eens komen moeien”, grapte ze een dag later.
Philip
Roodhooft een dag na het incident. Vooral aan zijn rechteroog zijn de sporen van het incident zichtbaar.
FOTO BELGA Amateur
beelden maken duidelijk dat
de security er stevig tegenaan ging.
FOTO RR