Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Golfmaatje Trump en Matt Damon aan de drank in Klappei
Antwerpse vrienden genieten van avondje Super Bowl
Wereldwijd heeft het niet de allure van de finale van de Champions League, laat staan die van het WK Voetbal, maar in de Verenigde Staten is de Super Bowl elk jaar veruit de meest bekeken tvuitzending. Uw krant bracht de belangrijkste Amerikaanse sportnacht door in Filmhuis Klappei samen met negen Antwerpse diehard fans.
Aanvaller Brandin Cooks van de New England Patriots heeft niet in de gaten dat aan zijn linkerkant een verdediger in volle vaart op hem afstormt. De kijkers wel. “Boem!”, jui- chen de aanwezigen in de cinemazaal van Klappei in koor wanneer hij neergaat, alsof hij van het spoor gemaaid wordt door een jakkerende tgv. De eerste gedachte is: ‘Die Cooks is morsdood’. Maar een minuutje later strompelt nummer 14 zelf van het veld. Footballspelers kunnen tegen een stoot.
Slechts een van de aanwezigen joelt niet mee. Bert kijkt zorgelijk. Hij is de enige supporter van de Patriots en vandaag zijn al zijn maten tégen hem. Ook al supporteren ze normaal voor andere teams, in de Super Bowl staan ze achter de Philadelphia Eagles. Want ze háten de Patriots. En vanavond moet Bert het even mee ontgelden.
Het begon elf jaar geleden, toen de vrienden Ricky en Stoccie, een basketter en een voetballer, samen in de ban raakten van de NFL. Ricky werd fan van de Dallas Cowboys, Stoccie ging voor de New York Giants. Een traditie was geboren.
‘DE SWAELEN’ NFLfan “Wie de minste wedstrijden juist voorspelt, moet de week erna de snacks meebrengen. Elk NFL seizoen komen wij drie à vier kilo bij.”
“Met de jaren kwamen er extra mensen bij ons clubje”, vertelt Stoccie. Ricky woont ondertussen in de Texaanse hoofdstad Austin, waar hij een foodtruck met Belgische wafels uitbaat. De anderen – elk heeft zijn eigen team en zijn eigen bijnaam – komen tijdens het seizoen nog steeds elke zondagavond samen om naar de wedstrijden te kijken. Om de beurt zijn ze gastheer. Maar voor de grote finale, de Super Bowl, wijken ze uit naar Filmhuis Klappei, op de hoek van de Lange Beeldekens- en de Klappeistraat in Antwerpen-Noord, waar ze in de cinemazaal de wedstrijd op het grote bioscoopscherm streamen.
Drie à vier kilo per seizoen
Er zijn chips, er zijn pinten en Murat heeft een grote chocoladetaart meegebracht. “Elke week is er een pronostiek”, vertelt Tim, die door zijn kameraden liefdevol ‘F*ckface’ wordt genoemd. “Wie de minste wedstrijden juist voorspeld heeft, moet de week erna de snacks meebrengen. Elk NFL-seizoen komen wij drie à vier kilo bij”, lacht ‘de Swaelen’, met zijn 35 jaar de senior van het gezelschap.
De grootste schoft
Voor een leek is football moeilijk te doorgronden. “Je hebt ongeveer een jaar nodig voor je mee bent”, geeft Stoccie toe. Maar deze kerels kennen ondertussen de finesses van de sport. Ze goochelen met termen als bootleg, interference of two-point
conversion en ze discussiëren gloedvol over de keuzes van de quarter- backs. Wanneer Tom Brady, de spelverdeler van de Patriots, een makkelijke bal uit zijn handen laat glippen, gaat de decibelmeter weer in het rood. Tom Brady is de Cristiano Ronaldo van het football. Je vindt hem een God op voetbalschoenen of de grootste schoft sinds de uitvinding van de lederen bal. In Filmhuis Klappei is hij dat laatste. Brady is al 40, maar nog altijd een van de beste spelers, de enige die vijf keer de Super Bowl won. Hij is een van de rijkste sportlui ter wereld, het golfmaatje van Donald Trump en dan ook nog eens getrouwd met een van de mooiste vrouwen op de planeet, supermodel Gisèle Bundchen. Té succesvol, dus. Tom Brady is the man you love
to hate. Dat de Patriots er ook voor bekendstaan om de boel af en toe te durven belazeren, doet al helemaal geen wonderen voor hun populariteit. “Ze zijn gewoon jaloers”, knipoogt Bert, die lekker ostentatief zijn Bradyshirt heeft aangetrokken. “En laat ze maar roepen tegen mij. Ik ben al veel vaker dan zij met een glimlach op mijn gezicht naar huis gegaan.”
Bij de rust is het al 2.30u, maar bij een voorsprong voor de Eagles is iedereen te opgewonden om moe te worden. Deze mannen zijn tussen 27 en 35 jaar en standvastige pilaren van onze samenleving. Ze werken in het bank- of verzekeringswezen, bij de post of in de maritieme sector, in het jongerenwelzijn en de farmaceutica. Ze hebben bijna allemaal verlof genomen op maandag, maar wilde drankgelagen horen er vannacht niet bij. In geconcentreerde stilte kijkt iedereen naar de spectaculaire show van Justin Timberlake tijdens de rust. De meningen achteraf variëren tussen “onwaarschijnlijk graaf” en “Prince van den Aldi”. Ook de peperdure reclamespots worden druk becommentarieerd. Matt Damon drinkt tegenwoordig Stella voor de kost.
Bert en Stoccie hebben één keer geprobeerd om zelf football te spelen, maar die poging eindigde voor die laatste op de spoedafdeling, met een schouder uit de kom. Hij houdt het dus bij ‘gewoon’ voetbal, op het middenveld van SK Londerzeel in de tweede amateurklasse.
Familiegebeuren
Eén keer zijn ze naar de Antwerp Diamonds gaan kijken, het lokale footballteam dat sindsdien gefusioneerd is met de Puurs Titans en ondertussen Antwerp Argonauts heet. “Heel sympathiek, maar dat niveau is toch van een andere planeet”, zegt ‘de Moonen’. Ze zijn aan het sparen om met zijn allen naar een NFL-wedstrijd in de States te gaan. “De sfeer is er totaal anders dan op een voetbalwedstrijd bij ons”, zegt ‘Jeanke’. “Er zit wel 80.000 man, maar de fans zingen amper. Grote schermen vertellen de toeschouwers wat ze moeten doen of roepen. Het spel mag dan brutaler zijn, in de tribunes is het een stuk relaxter, meer een familiegebeuren. De fans van de verschillende ploegen zitten ook gewoon door elkaar.”
In de tweede helft lijken de Patriots even het laken naar zich toe te trekken, maar twee fel betwiste touchdowns van de Eagles – het is telkens vele commercials lang wachten op het oordeel van de videoref – én een ultieme gaffel van de heilige Brady zelf doen Boston balen en Philadelphia feesten. Voor het eerst sinds 1960. Ook in Antwerpen-Noord is er euforie. Maar die maakt snel plaats voor de grauwe realiteit van het vroege, ijskoude ochtenduur. Terwijl ‘de Moonen’ de borden van de chocoladetaart afwast en ‘The Commissioner’ de bioscoopzaal opruimt, trekken de anderen hun jas al aan. Het is 4.35u. Het seizoen zit erop. Afspraak aan het eind van de zomer.
‘JEANKE’
NFLfan “De sfeer tijdens een NFLwedstrijd is helemaal anders dan een voetbalmatch hier. Er zit wel 80.000 man, maar de fans zingen amper. Grote schermen vertellen de toeschouwers wat ze moeten doen of roepen.”