Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik heb in België nog iets te bewijzen”
TinoSven Susic realiseerde transfer met hulp van zijn vader
Een transfer die dankzij de vader tot stand komt. In de provinciale reeksen zal het wel vaker voorvallen, maar bij een profclub is het toch eerder een uitzondering dan de regel. Bij de komst van TinoSven Susic naar de Great Old had vader Susic echter wel wat in de pap te brokken. Door het verleden van zijn zoon bij Standard en als inwoner van Luik had hij een goede band met Luciano D’Onofrio. Een goed gesprek over Antwerp deed de rest. D’Onofrio legde een voorstel op tafel, Susic hapte toe.
Een transfer die voor de 23-jarige Bosniër welgekomen was. Anderhalf jaar geleden stond hij bij Genk op de rand van de doorbraak, daarna stokte het. “Onder Peter Maes had ik in Genk alle matchen gespeeld. Toen Stuivenberg kwam, viel ik naast de ploeg”, doet Susic zijn verhaal. “Ik wist al snel dat ik niet zou spelen. Hij zei me dat hij me als aanvaller zag, terwijl ik echt wel een middenvelder ben. Ach, hij zocht gewoon een reden om me uit de ploeg te gooien.”
Susic belandde tijdens de zomer zelfs even in de B-kern en mocht niet mee op stage. Voor Nieuwjaar werd hij uitgeleend aan het Israëlische Maccabi TelAviv. Een gedwongen keuze. “Nu heb ik spijt van die transfer, maar ik had toen eigenlik geen keuze. Het was de enige serieuze optie. In het begin liep het nog goed. De coach wilde me er daar graag bij en ik kreeg regelmatig speelminuten. Zo kreeg ik in alle wedstrijden van de Europa League mijn kans. Fysiek was ik door die periode in Genk bij de beloften echter niet in orde.”
“Bovendien was ik net vader geworden van een dochter, Chiara. Ze is nu vijf maanden oud. Daar zat ik dan alleen in Tel Aviv. Zonder vriendin, zonder dochter. Mentaal was dat een hele moeilijke periode. Dat heeft toch een rol gespeeld in mijn beslissing om terug te keren naar België.”
Susic had naast Antwerp nog een aanbod uit Kroatië op zak. Van 2012 tot 2017 was hij in vijf seizoenen voor Hajduk Split goed voor 27 doelpunten en 23 assists. Cijfers die de Kroaten niet vergeten waren. Susic bedankte vriendelijk.
“Ik wilde niet terug”, licht hij toe. “Het niveau van de competitie in Kroatië ligt veel lager. Voor mij zou het een stap achteruit geweest zijn. Met het oog op mijn toekomst bij de nationale ploeg was het geen goede keuze geweest. In België wil ik tonen dat ik wel voldoende kwaliteiten heb. Ik heb hier nog iets te bewijzen.”
De Antwerpse harten veroveren dus. Omgekeerd had Susic niet lang nodig om overtuigd te raken. “Ik ben best wel onder de indruk. Club, spelers, technische staf, … Wat ik hier zie is te vergelijken met wat ik bij Genk en Standard heb gezien. Het is aan alles merkbaar dat deze club iets groots wil bereiken.”
TinoSven Susic ‘‘Daar zat ik dan alleen in Tel Aviv. Zonder vriendin, zonder dochterje. Mentaal was dat een hele moeilijke periode.’’