3 valkuilen voor Standard

Standard zette met de 41zege van vorige week tegen Club Brugge een enorme stap naar de bekerfinale, maar een gelopen race is het zeker nog niet.

In het seizoen 2007-2008 kwam Standard in de kwartfinale van de Beker van België uit tegen Cercle Brugge. In Brugge verloren de Luikenaars met 4-1. Op Sclessin zette Standard de scheve situatie recht.

Bram Verbist, toenmalig doelman van Cercle, herinnert zich de partij nog goed. “Bij de rust stond het nog 0-0, maar toen Defour opeens 2-0 maakte, begon het te spoken in ons hoofd: het gaat toch niet gebeuren.” Door goals van Réginal Goreux en Milan Jovanovic in de toegevoegde speeltijd gebeur- de het ondenkbare: 4-0, weg halve finale.

S

nelle tegengoal

Met de wetenschap van toen, hoe moet Standard het volgens Verbist vanavond aanpakken in Brugge? “Het is een cliché, maar je moet je eigen spel spelen. Vermijd dat je een snel- le tegengoal krijgt en dat het publiek er helemaal achter gaat staan. Ik denk dat Standard het zal redden. Het zit in de goede flow. Oké, Club speelt goed voetbal, maar dit is van het goede te veel.”

De geschiedenis leert ons dat Standard vanavond best op zijn hoede is. In de voorbije tien matchen in Brugge wonnen de Rouches er slechts één, tegenover zeven nederlagen. Doelsaldo: 26-9. Club weet dus wat het is om veel te scoren tegen Standard. In 2015-2016 werd het zelfs 7-1. Begin dit seizoen zegevierde Club nog overtuigend met 4-0. Coach Ricardo Sa Pinto re- fereerde vlak na de heenmatch van vorige week al naar die wedstrijd. “Die pandoering moeten we niet vergeten. Het is heel makkelijk om te den- ken dat we er al zijn, maar we moeten onze voet- jes op de grond houden.”

O vermoed

Na de betere resultaten van de jongste weken is het zelfbewustzijn in Luik gegroeid. Nieuwkomers Georgios Koutroubis en Mehdi Carcela spraken openlijk uit dat Play-off 1 zal lukken. Vooral die laatste toonde zich strijdvaardig wat de beker betreft. “Ik ben van niemand bang. Ik ken onze ploeg en vind dat de tegenstanders eerder op hun hoede moeten zijn voor ons dan andersom.” In 2011 moest Carcela de bekerfinale nog laten schieten door de aanslag van Chris Mavinga in de titelmatch tegen Genk. “Standard won de beker, maar de finale ontbreekt nog op mijn palmares.”

Maar wanneer het zelfvertrouwen groot is, dreigt overmoed. De spelers zijn zich daarvan bewust. “Het is goed dat we vlot scoren tegen grote ploegen, maar we mogen nog niet aan de finale denken”, benadrukte Junior Edmilson na de heenmatch. “Het tegendoelpunt is jammer, want een 4-0-eindstand was nog beter geweest voor de terugwedstrijd. Rustig blijven is de boodschap.”

G ebrek aan discipline

Een boodschap die letterlijk genomen mag worden, want ook op het vlak van discipline schuilt een valkuil. Al te vaak liet Standard dit seizoen zijn spel negatief beïnvloeden door (al dan niet foute) scheidsrechterlijke beslissingen. Paul-José Mpoku noemde het vorige week nog een van de redenen waarom Standard niet staat waar het hoort te staan.

“We kunnen ons serieus vragen stellen bij de prestaties van sommige scheidsrechters. Een keer kan gebeuren, maar het is bijna altijd in ons nadeel. Dat is zeer zwaar.” Zaak voor de Luikse spelers om vanavond het hoofd onder alle omstandigheden koel te houden en zich op hun spel te concentreren. Iets dat evenzeer voor Sa Pinto geldt. Sinds de excentrieke coach zich de laatste weken iets kalmer opstelt, zijn de resultaten verbeterd. Toeval of niet?