Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Antwerpse winkeliers woedend omdat ‘knip’ jaar langer duurt
Werf Operaplein Handelaars woedend om plotse mededeling dat ‘knip’ in Antwerpse Leien tot jaar langer kan duren
De Antwerpse winkeliers uit de binnenstad reageren woedend op de plotse mededeling dat de werken aan de Leien zeker elf maanden vertraging hebben opgelopen. “Dat kan toch niet van de ene dag op de andere gebeurd zijn”, luidt hun verwijt. Nico Volckeryck van Unizo Antwerpen klaagt aan dat bij grote projecten telkens dezelfde fouten worden gemaakt. Hij vraagt om vanaf nu een overkoepelende coördinator of een taskforce aan te stellen.
Dat de werken aan de Leien in Antwerpen nog maanden langer zullen duren dan gepland, is voor niemand goed nieuws. Maar de grootste verliezers zijn waarschijnlijk de lokale winkeliers. Zij kunnen er niet bij dat ze niet twee, maar misschien wel drie jaar moeilijk bereikbaar zullen zijn.
Sinds 5 juni vorig jaar zijn de Leien ter hoogte van het Operaplein, de Meir en de Keyserlei één reusachtige bouwwerf over een lengte van honderden meters. Indrukwekkend om zien voor passanten, heel vervelend voor de handelaars. Die er nu nog een koude douche bovenop krijgen. Boem,
van de ene dag op de andere.
“Schaf stadsbelastingen af”
“Ik werd gisteren wakker met het nieuws dat de knip zomaar eventjes elf maanden langer gaat duren dan gepland. Dat is toch onge-loof-lijk?” stelt Erwin Fuchs, uitbater van een interieurzaak op de Paardenmarkt. “Vrijwel alle handelaars die ik spreek in de binnenstad, hebben behoorlijke omzetdalingen. En dit zou dan drie jaar aanslepen? Wat voor stad willen we nog overhouden?”
Hij vindt dat de overheid moet zorgen voor compensatie. “Voor de duur van de werken de stadsbelastingen en de onroerende voorheffing afschaffen, bijvoorbeeld. Dat zou al helpen voor het behoud van de handelszaken. Dit gaat toch ook om jobs, jobs, jobs.”
“Al winkel moeten sluiten”
Op dezelfde lijn zit Olivier, uitbater van de zeer chique kledingzaak SN3 aan de Frankrijklei, waar de jurken en tasjes van Gucci en Prada zelfs geen prijskaartjes hebben. “Ja, dit is ongelooflijk. Zo’n vertraging ontstaat niet ineens. En toch moeten we dat nu in de krant lezen. Dat is toch schandalig?”
“Ik heb twintig personeelsleden”, vervolgt de uitbater, die liever niet met volledige naam in de krant wil. “Daarom krijg ik de steun van 2.000 euro niet voor winkels die schade ondervinden. Daarvoor mag je niet meer dan acht mensen in dienst hebben. Ik
krijg geen euro subsidie.”
Olivier huurt 1.000 vierkante meter in het pand aan de Frankrijklei. “De lonen en de huur moet ik blijven betalen, terwijl er minder klanten zijn. Winkels in heel Antwerpen zitten met een omzetvermindering. Er is over de werken zoveel drukte gemaakt in de media en er zijn zoveel waarschuwingen geweest, dat veel mensen niet meer durven komen. Een van de winkels die ik elders in de stad uitbaatte, heb ik gesloten: de omzet op een zaterdag was er gedaald van 5.000 à 10.000 euro naar 1.500 à 5.000 euro, en toen ging ook de huur nog eens omhoog. Ik hoor van nog collega’s dat ze bezig zijn met de stad kapot te maken.”
Olivier benadrukt dat het centrum helemaal niet zo moeilijk bereikbaar is. “Ik kom elke dag van Wilrijk en ik heb nooit files.”
“Geen passanten meer”
Een beetje verderop ligt in een voor de helft leegstaande winkelgalerie naaiatelier Wurood, waar Ali Gassen probeert te overleven. “Het is nu altijd heel kalm hier”, wijst hij naar buiten. “Er zijn geen passanten meer.” De in Bagdad geboren zelfstandige had nog niks gehoord van de vertraging van de werf op de Leien. “Maar ja, wat kan ik doen? Dit is mijn zaak. Dit is mijn beroep.”
Iets verderop baat Bagus Subagti, met Indonesische roots, samen met zijn vriendin een kapperszaak uit. “Ik heb het nog maar net gehoord”, zegt hij. “Dat is minder goed nieuws, hè. En het is toch niet normaal dat ze ineens met zo’n vertraging zitten. De meeste van mijn klanten verzinnen ge- lukkig alternatieve oplossingen om hier te geraken, maar er zijn er die wegblijven. Die compensatie van 2.000 euro? Dat is per jaar. Dat gaat je zaak niet redden.” Een klant klaagt over het lawaai en het stof buiten. “Dat moet je er nog bijnemen, maar ja, ze zijn goed hier (lacht).”
Naast de kapperszaak verkoopt Gaddari Said schoenen. Dure schoenen. In de rekken pronken sneakers van Hugo Boss van 350 euro naast nog duurdere Caval- li’s. “Ik heb vrijdag direct een mail gestuurd naar Noorderlijn, of het zowel bovengronds als onder- gronds zoveel langer gaat duren. Ik heb nog geen antwoord gekregen. Ik had ook eens gevraagd om iets te doen aan die stofwolken van de vrachtwagens die de win- kels binnendringen en alles sme- rig maken, net of je naast de woestijn woont. Of ze niet wat konden sproeien. Ik heb nooit antwoord gekregen.”
Gaddari Said zegt dat hij 50 tot 60% minder omzet draait. “Vroe- ger was hier altijd passage. Nu is het zelfs op zaterdag rustig. Ik heb gelukkig nog trouwe klanten. Hier verderop was er een winkel die 80 tot 90% minder omzet had. Die is dichtgegaan. Een andere winkel, met merkkleren voor kin- deren, is ook al gestopt. Ik heb die 2.000 euro compensatie ge- vraagd, maar wij kwamen niet in aanmerking. Ik weet niet waar- om.”
b