Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik draag zijn stem nu altijd bij me”
Zus laat soundwave met bericht van overleden broer op arm tatoeëren
Kelly Sienaert (37) uit Burcht (Zwijndrecht) draagt sinds dit weekend de stem van haar overleden broer altijd bij zich. Ze liet in Arendonk een soundwave tatoeëren op haar arm. Een app op haar smartphone scant de tekening, zodat het toestel het geluid weergeeft. “Ik ben onderweg, zusje, tot sebiet.”
Het was een warme lentedag, die 28ste mei 2017. Yves Sienaert (42) was met de motor naar een vriend in Elversele (Temse) gereden. Zijn vrouw Wendy, met wie hij nog maar zes weken getrouwd was, stuurde een berichtje, omdat het eten klaar was.
“Enkele uren later belde Wendy mij”, vertelt Kelly. “Yves was dood. Hij was met zijn motor op driehonderd meter van zijn huis tegen een auto gereden. Dat voertuig kwam van een oprit en Yves kon het niet meer ontwijken. Hij werd weggeslingerd tegen een boom, speelde daar zijn helm kwijt en is enkele meter verder met zijn hoofd tegen de grond geslagen. Hij was op slag dood.”
Steunpilaar
Yves was Kelly’s broer, maar ook haar soulmate en steunpilaar. “Hij sprong geregeld binnen, wel twee tot drie keer per week. Wij hadden een hechte band. Eigenlijk begint het nu pas tot me door te dringen dat hij er niet meer is. De eerste kerst zonder hem, dinsdag mijn eerste verjaardag zonder hem.”
Al wat Kelly nog restte van haar broer, waren zijn berichten op WhatsApp. “Hij sprak geregeld iets in dat hij doorstuurde. Niets bijzonders. Dat hij later zou langskomen of zo. Maar ik heb die berichten nooit gewist. En nu zeker niet. Ze zijn mijn laatste tastbare herinneringen aan Yves. Een urn op mijn kast vind ik maar niets. Mijn schoonzus heeft een hangertje met wat as van Yves, maar dat verlies je zo gemakkelijk. Dat was niet de manier waarop ik mijn broer een plaats in mijn leven wilde geven.”
Via het internet ontdekte Kelly Body Art Studio Patrem Filia, de tattoostudio van Joyce Groen in Arendonk. Joyce tatoeëert soundwaves. Met een app op de smartphone kan de drager van zo’n soundwave een geluidsfragment laten afspelen, nadat hij of zij zich heeft geregistreerd bij het Roemeense bedrijf dat de app op de markt heeft gebracht. “De meeste klanten laten een favoriet muziekfragment tatoeëren, maar een boodschap van een overledene is ook mogelijk.”
Joyce kan garanderen dat het geluidsfragment correct wordt weergegeven. “Zelfs als ik een foutje zou tatoeëren. Dan bezorg ik het bedrijf een foto van de tattoo. In theorie zou ik dus ook Mickey Mouse kunnen tatoeëren, maar de beeltenis moet wel uniek zijn.”
Kelly telde de dagen af tot ze de stem van haar broer op haar lichaam zou hebben vereeuwigd. Het is een kort geluidsfragment. “De langere fragmenten waren
niet geschikt om op mijn arm te zetten”, zegt ze. “Hij sprak de zotste dingen in. Zal ’t gaan, ja? Ik zal uw broek eens over uw kop trekken.
Of: Frietjes van de Mo, want dat smaakt zo! Dat zou niet gepast
zijn.”
“Tot sebiet”
Het werd dus een van de laatste berichten die Yves verstuurde, gevolgd door zijn ringtone, Human van Rag ’n Bone Man. Na drie kwartier staat de soundwave op Kelly’s onderarm. Joyce neemt haar smartphone en laat de app de tattoo scannen. “Ik ben onderweg, hé zuske. Tot sebiet.” Kelly verbijt haar tranen. “Tot sebiet”, fluistert ze. “Niet straks, niet morgen, maar ooit. Dan zien we elkaar weer.”
KELLY SIENAERT Zwijndrecht ‘‘Een urn op mijn kast vind ik maar niets.’’