Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ons gesnurk joeg alle slangen weg”
Verder weg uit hun comfortzone kunnen ze niet stappen. In
Bartel in het Wild trekken Astrid Coppens en rapper Willie Wartaal (beiden 35) de Marokkaanse woestijn in en doen ze het 72 uur lang zonder rantsoen, comfortabel schoeisel en satijnen beddengoed. Maar gelukkig mét de vochtige doekjes van Astrid. “Woestijn of niet, zonder me te wassen ben ik niet uit te staan.”
Zij laat de luxe van LA drie dagen achter, hij moet het stellen zonder backstage met champagnebad en voetmassage. Neen, doorwinterde avonturiers zullen Astrid Coppens en Willie Wartaal van De Jeugd van Tegenwoordig nooit worden, maar met Bartel Van Riet (35) als gids wilden ze wel hun kans wagen in de Sahara.
En dat was wennen, zeker voor Astrid. “Ik was al in Marokko geweest, maar de toerist uithangen in Marrakech is toch iets anders”, vertelt Astrid. “Deze tocht was een compleet nieuwe ervaring. Wildkamperen, bijvoorbeeld. Gauw wat takken boven je hoofd en een slaapzak openrollen, ik had zoiets nog nooit gedaan. Vooraf dacht ik niet dat we écht onder de blote hemel zouden slapen. Ik heb geen oog dichtgedaan. Uit angst, want je hoort constant geluiden en het kruipt daar vol slangen en schorpioenen. Maar ook door het gesnurk van Bartel en Willie. Geloof me, die twee hebben een wedstrijdje om het luidst gehouden (lacht). Maar goed, dat schrikt de beesten af, natuurlijk.”
Frisse oksels
“Ik heb niet getwijfeld toen Bartel me uitnodigde”, zegt Astrid. “De natuur intrekken zal me goed doen, dacht ik. En het was mindblowing, een van de mooiste reizen die ik al heb gemaakt. Halfweg de woestijn kwamen we bij een oase, dat was postcard material. En ons eindpunt, de hoogste zandduin van de woestijn, leek wel de foto op een pakje Camel-sigaretten. Maar ik ben geschrokken van de voorbereiding. Al dat materiaal, hoe gingen we dat ooit meenemen? Maar ja, Bartel was erbij, he. Straf wat hij allemaal kan. Da’s een echte overlever. Ik had lucifers in mijn rugzak zitten, maar hij stak ons kampvuur gewoon aan met een loep. Ik heb veel van hem geleerd.”
Maar de heren hebben ook iets opgestoken van Astrid. “Vochtige doekjes, dat is the best. Als ik me niet kan wassen, ben ik niet uit te staan. Tussen al dat zand snel even onder je oksels wrijven: hemels! Bartel en Willie hebben er ook gebruikt. Ik hoorde hen niet klagen.”
Hoogtevrees
Voor Astrid Coppens was het de eerste kennismaking met Willie Wartaal. Van zijn hiphopgroep De Jeugd van Tegenwoordig had ze nog nooit gehoord. “Hun muziek is nog niet tot in Amerika overgewaaid. Ik heb zijn nummers intussen wel opgezocht. Speciaal, laat me het zo noemen (lacht). Maar Willie is een lieve, toffe kerel.”
“We voelden ons beiden niet op ons gemak, dus we waren aan elkaar gewaagd. Willie had het vooral lastig in de woestijn. Hij begon te snel, dus was al snel uitgeblust. Ik wandelde wat trager, maar kon het volhouden. Ik heb afgezien bij het rotsklimmen. Ik heb enorme hoogtevrees, zelfs op een laddertje krijg ik al een vies gevoel in mijn buik.”
Astrid heeft de smaak te pakken, zegt ze. “Bram (haar echtgenoot,
red.) en ik zijn al aan het rondkijken voor een tocht door de natuurparken rond LA. Gewoon, wij tweetjes met de rugzak. Maar nu blijf ik nog even in België voor de zomercollectie van mijn kledinglijn. En voor Boxing Stars op VTM. Ik ben pas een maand later kunnen beginnen dan de andere kandidaten, dus ik heb nog maar vier trainingen achter de rug. En de match is binnen twee weken. Ik zit bij de lichtgewichten. Zal wel meevallen, dacht ik eerst, ’t is voor tv. Toen zag ik beelden van Josje en Olga Leyers vorig jaar, en die hebben elkaar echt peiren gegeven. Dus ja, ik ben al nerveus. Maar ik heb het gecheckt, er zit een dokter in de zaal