Gazet van Antwerpen Stad en Rand
08 is bijzaak voor Korea
De Koreaanse vrouwen – Noord en Zuid samen in één team – verloren hun openingswedstrijd van het olympisch ijshockeytornooi met sprekende 0-8 van Zwitserland. Echt verwonderen doet dat niet. De sport is er niet bijster populair en bovendien werd de selectie pas twee weken voor de start van de Winterspelen gemaakt. En dan bleek de communicatie ook nog eens een probleem. Na de Koreaanse oorlog die in 1950 begon, gingen Noord en Zuid hun eigen weg. Ook wat de taal betreft. Waar in Zuid-Korea massaal Engelse termen doorsijpelden, werden die in het Noorden systematisch geweerd. Ruim dertig procent van de woordenschat zou ondertussen verschillend zijn. Een voorbeeld: de Zuid Koreaanse speelsters geven een pass. Hun Noord-Koreaanse ploeggenoten begrijpen alleen yeol lak.
Een en ander bleek ook op de tribunes, voor de historische gebeurtenis volgelopen met 6.000 toeschouwers. Daar- bij ook de 229 Noord-Koreaanse cheer- leaders, het overgevlogen propagandaleger van schoonheden. Bijzonder luidruchtig, maar tegelijk ook perfect georkestreerd en onfeilbaar synchroon, tot in hun applaus toe. “Net robots”, klonk het van Zuid-Koreaanse kant. Maar hoe dan ook was iedereen blij met de kans om na ruim een halve eeuw oorlog misschien een stap te zetten richting getekende vrede. En dat was véél belangrijker dan die 0-8.